Sunday, August 29, 2010

havaalani

Du askimi yolcu ettik. Guvenlikten gecerken aklima onu Nisan ayinda ilk yolcu edisimiz geldi. YAnimda Gavin, karnimda Genevieve vardi o zaman. Simdi yanimda Gavin, kucagimda Genevieve olarak degisti o tablo. Icim ayni sekilde sizladi ama, bir parcam gene Jon'la gitti. El salladik O gorunmez oluncaya kadar. O ana kadar zorla tuttugum gozyaslarim gene bosaldi. Gavin surekli neden agliyorsun, telefonda konusacaksin dedi durdu.

Havaalanlarini sevmem hic, bana ayriliklari cagristirir hep. Dun bunu dusunurken aklima 5 sene once Jon'i Irak donusunde havaalaninda nasil heyecanla bekledigim geldi aklima. Onu gorunce ki mutlulugum. Ama ayni havaalaninin koridorlarinda degil miydi hickiriklarla agladigim, O Irak'a giderken. Offf kendi kendimi bunaltiyorum bu dusuncelerle farkindayim.



Geri donusumuz korktugum kadar kotu olmadi. Canim kizim sanki anladi icinde bulundugum durumu ve 1 saat uyudu yolda. 1bucuk saatlik yolda bir kere mola vererek gelmis olduk evimize.

Yalniz araba kullanmaya bayilirim, helede uzun yolda. Kahvem yanimda, bir de sevdigim muzik arka planda olursa degmeyin keyfime. En cok o zamanlar yaparim ic hesaplasmalarimi, en cok o zaman dusunurum derin derin. Terapi gibi gelir bana bu. Dunde oyle olmadi pek. Gene cok dusundum, gene cok irdeledim icinde bulundugum karmasik hayatimi. Cok da agladim yol boyunca. Zaten hep sulu gozluydum, simdilerde zivanadan ciktim.

Offff, lutfen bana guc ver, su an en cok buna ihtiyacim var.

ne uzun olmus ugramayali

Hakikaten abartmisim biraz:) Oyle cok duygu ve dusunce geciyor ki aklimdan gun icinde, ancak hakikaten firsat bulup yazamiyorum. Belki firsat bulamama degilde usenme. Aslinda usenme de denmez buna- sanirim ic huzurumun olmamasi etkiliyor beni tum anlamda. Ayin 19unda yola ciktik Colorado'ya donmek uzere. Yolculugumuz genel anlamda iyi gecti. Ikinci gununde cok sik mola vermek dusumunda kaldik minik kizimiz yuzunden. Oyle cok seviyor ki onunla sohbet edilmesini, ten temasini. Oyle bir kikirdiyor ki o zaman. Ama uzun sure koltugunda oturunca cok cani sikiliyor ve mizirdaniyor. Sohbet baslayinca kikirdemeler de basliyor. Saka gibi...

Annemi Turkiye'ye yolcu ettik donuste. Dun de Jon gitti. Simdi ben kaldim miniklerimle basbasa.

Tuesday, August 3, 2010

emzirmek uzerine...

Bu postu yazmak niyetindeydim zaten, takip ettigim bazi sitelerde gordum ki populer bir konuymus bu. E o zaman cok tembellige luzum yok!

Emzirmeye ilk basladigimda oyle ayilip bayilmamistim acikcasi, yeni ve degisik bir duyguydu. Oglumun o ilk emmeyi ogrenmeye calismasi beni kendime getirdi. Bu benim icin oldugu kadar onun icinde cok yeniydi ve onunda alismaya ihtiyaci vardi benim kadar. Sonralari sutumun gelmesiyle gogusler sisti ve oglum memeyle sut kavgasi yapar oldu. Sut cok geldimi kizardi, az geldi mi kizardi. Onun en onemli ihtiyacini karsilayabiliyor olmak mutlu ediyordu beni, kendime anneligim konusunda guven veriyordu. Oglum buyudukce bu isin ustasi oldu, ben de en az onun kadar zevk aldim. Ilerki aylarda cani yandiginda, hasta oldugunda, sadece kendini guvende hissetmek istediginde gogsume sokuldu, ve sadece birkac dakikada nasilda sakinlestigini ve mutlu oldugunu gordum. Bizi birbirimize cok bagladi emzirme deneyimi. Ben oglumun emerken beni izlemesine, yuzumu oksamasina doyamadim.

27 ay surdu bu maceramiz. Daha da surerdi aslinda ameliyat olmam gerekmeseydi. Emzirmeyi birakmak dusundugumden kolay oldu, oglus ameliyat sonrasi ogretmissin gibi kabullendi meme olayinin bitmesi gerektiginin ancak ben psikolojik olarak cok hazir degildim sanirim. Zaman aldi bu fikre alismam. Hatta oyle ki oglumun bu kadra kolay vazgecmesi memeden icimi burktu, boyle yazinca ne kadar yanlis geliyor kulaga.

Hic bir zaman saatli emzirmedim, ne zaman isterse o zaman emzirdim oglusu oyle ki son donemlerde acik bufe gibiydi iliskimiz. Aklina geldikce iki cekip oyununa devam ediyordu:))

Bu defa ilk emzirme denememde karisik duygular hissettim, Gavin'dan baskasiydi kucagimda ki, ona cok benziyordu ama o degildi. Sonra kiziminda memeyi agzina alinca ne yapacagini bilmez halleri vardi ya ayni Gavin gibiydi.

Emzirmeyi ne cok ozlemisim meger. O ten temasini, bebegimin mutlulugunu gormeyi ne cok ozlemisim. Gavin'da Jon da beslesin yavruyu diye hemen biberonda vermistik. Jon bir ya da iki kere besliyordu pompa yaptigim sutle. Bu defa pompa yaptigim halde gonlum razi olmadi henuz biberon vermeye. Bebegimi doyurmayi sadece ben yapayim istiyorum. Belkide Genevieve'in son bebegimiz oldugunu bildigim icin.

Hamilelikten sonra en sevdigim sey sanirim emzirmek. Umarim kizimda abisi kadar duskun olur memeye ve en az Gavin'i emzirdigim kadar surer bu seruven. Umarim her anne herhangi bir saglik sorunu yoksa emzirmeyi dener ve en az benim kadar sever. Anne sutunun faydalarinin yaninda kurulan o bag var ya, herseye bedel.


4. haftaya girdik. Gecen haftadan beri degisen pek bir sey yok aslinda, gezmekte ve tozmaktayiz bol bol. Gerci degisen birsey var aslinda, Jon bizimle daha cok zaman geciriyor:)) wohooo:) Onun okulunun en hafiflemeye basladigi zamanlar bizim gitme vaktimize denk geldi, saglik olsun.


Monday, July 26, 2010

3 weeks notes...

Bugun minik kizim 3 haftalik oldun sen. Gercekten de dun gibiydi dogumun. Emme isini iyice ogrendin meme agzinin kenarindaysa. Yoksa halen agzinin yanina gelen her objeyi emmeye calisiyorsun. Oyle eglenceli ki seni izlemek. Sonra bir de kizma bagirisin var. Aglama degil bu, sanki beni azarlama:)Simdilik uyumlu bir bebeksin. Kedi gibi koynuma sokulman yok mu hele.

Iyice alistik birbirimize. Herkesin dedigi sey olmadi henuz. Hani daha once ki hayatini hatirlamakta zorluk cekeceksin, sanki o hep sizinleymis gibi gelecek diyordu herkes. Tek cocukluyken ki hayatimi gayet net hatirliyorum, ve bazen ozluyorum da acikcasi. Sadece Gavin icin kafa yormma gerekiyordu mesela, ya da plan yaparken dusundugum tek sey Gavin'in tepkileriydi. Bu tur seyleri ozluyorum, ve sonra oglumla istedigi her an kucak kucaga yatmayi, ya da istedigi kadar durmadan oynayabilmeyi.

Halen inisli cikisli ruh halim. Ozellikle gidis tarihimiz yaklasti ya, daha bir gel gitler oluyor bende. Kendimi Gavin'a karsi daha az sabirsiz buluyorum bazen ve cok kiziyorum kendime. Eve geldikten birkac gun sonra annemin ''eski pantolonlarini denesene, bunlar uzerinde emanet gibi duruyor'' demesi uzerine yanimda getirdigim tek normal pantolonu denedim ve cuk diye oturdum icine. Hemen aynaya kosup baktim kendime. Gercekten de olmustu, hatta cok da rahatti. Bir anda gulumser buldum yuzumu aynada, ama o gulumseme gozyaslarina donustu sonrasinda. Artik hamile degildim, ve bebegimle olan o bag gercekten kopmustu. Artik tek bir vucut degildik onunla. O artik kendi basina bir bireydi bebekte olsa. Kendimi toparladim hemen, sildim gozyaslarimi ve gidip kizimi kucakladim. Kokladim onu tekrar tekrar ve gene gulumsedigimi hissettim. Ne tuhaf degil mi, kucagimda oldugu icin ne kadar mutluyum ama o tekmelerini hissetmeyi nasilda ozluyorum.

11 gun sonra gobegi dustugnde kizimin gene gozyaslarimin suzuldugunu hissetmistim. Sanki o kuruyan gobek bagi, bebegimle beni baglayan son seydi. Artik benden kalan hicbir iz yoktu. Sonra ona sarilip kendime gelmem gerektigini hatirlattim kendime. Kizimin genlerinin yarisi benden geliyordu. Ne kadar tuhaf geliyor bunlari yazinca. Daha da tuhafi bunlari Gavin bebekken de ayni sekilde hissetmis olmam. Onun gobegi dustugunde de ayni huznu duymustum mesela.

Gavin ote yandan, yeni duzene alismis gibi gorunuyor. Canim oglum benim, gelip gidip kardesini tutmak istedigini soyluyor ya da opmek icin izin istiyor. Onunla konusuyor, oyuncaklarini tanitiyor:) Korkunc bir oyuncaksa ''korkma bu gercek degil, oyuncak''diye ekliyor. Kardesi ona gulunce cok mutlu oluyor ve ''Genevieve beni seviyor mu anne'' diye soruyor. Kendimi Gavin'in alakali alakasiz her tepkisini tartarken buluyorum. Acaba kardesine gosterdigi bir tepki mi bu, ya da gercekten mutlu mu diye irdelerken buluyorum kendimi. Onun uzulmesine hic ama hic dayanamiyorum.

3 haftadir daha farkli hayatimiz. Mutluyum cok, ancak gerginimde. Mood swingslerim tavan yapmis durumda. Elimden geldigince bebeklerime focuslanmaya calisiyorum ki olumsuz dusunceler ve hissiyatler gitsin. Eskiye donmek istemiyorum, eskisi gibi olmak istemiyorum; oyle bir hakkimda yok, luksumde.

fun at the beach:))

Dun guneye inerek plajda bir gun gecirelim dedik. Yaklasik 3 saat uzaklikta ki Padre Island a gittik tavsiye uzerine. Bir gun onceden de yorgun ve uykusuz oldugumdan sabah istedigimiz kadra erken cikamadiysakta yola erken denilecek bir saatte yoldaydik. Halen iki cocukla kapi onune cikmanin daha uzun surdugunu hatirlatmam gerekiyor kendime.

Gavin cok heyecanliydi ancak yol uzun geldi. Kizimiz cogunlukla uyuduysada meme molasida verdik tabi. Gavin'in cisi, kizim emmesi derken yol daha bir uzadi sanki. Okyanusu gorunce icim isindi ama. Eskiden beri denizi cok cok seven birisiyimdir. Okyanusun kokusunu icime cektim mutlulukla. Gavin'in heyecanini gormek daha da bir mutlu etti beni. Once birseyler yiyerek sahile indik. Su cok cok dalgaliydi. Gavin bir heyecanla girdi suya, ancak kisa surede urktu dalgalardan ve cok acilmak istemedi.

Dalgalarin buyuklugu nedenile simidini de hic cikarmadi uzerinden. Kisa sure sonra alisti dalgalara ve zevkle oynamaya basladi. Biraz kumdan kaleler yapti, biraz dalgalarin uzerinden atlama, biraz baliklari kovalama, biraz da deniz kabugu cikarma suyun dibinden:)) Onu kuma gommemizi istedi ama beline kadar geldigimizde gunes gozlerini rahatsiz etti sanirim ve uzanmak istemedi yere. Sadece bacaklarini gommus olduk bizde.

Genevieve esen ruzgar ve dalga sesleri esliginde mutlu mesut uyudu. Ara ara uyandiginda karni doyduktan sonra gulumsedi durdu bize. Canim benim, artik daha uzun sure uyanik kaliyor ve ciddi ciddi onunla yapilan sohbetleri dinliyor ve gulumsuyor. En cok da Gavin'a gulumsuyor sanki, oglusta bu durumdan oyle memnun ki:)

Birazda etrafi gormek istedigimizden aksam uzeri toparlanmaya basladik. Gavin hic ama hic ayrilmka istemedi plajdan. Malum burasi sahil yeri diye dusunerekten gelmisken biraz taze balik almayi dusunduk. Sordugumuz birkac kisi balikci nerdedir sorusu uzerine afalladi once, sonra hic duymadim yok herhalde dedi. Birisi akvaryum baligi mi, yemek icin balik mi dedi:)) Birisi bir yer tarif etti ancak gittigimzde gorduk ki, yokmus oyle biryer. Saat 8i gecmisti ki ben pes ettim.

Saat 12 de evdeydik. Oyle yorulmusum ki bugun kiz uyurken ben de uyudum, Gavin'a da laptopta Scooby Doo actim izlesin diye. Genevieve'in ilk plaj gezisiydi.


Thursday, July 22, 2010

nur topu gibi bir carpal tunnel syndrome dogurdum!!!

Dun doktora gittim sonunda. Bugun de yapilan ''nerve study''leri benim de dusundugum uzere bilegim de ki ve elimde ki sorunun carpal tunnel syndrome oldugu kesinlesti. Dunden beri brace kullaniyorum. Kuzunun bakimi zor oluyor biraz tek elle, hele de o tek el dominant eliniz degilse. Hamilelikte ve sonrasinda gorulurmus cokca. Oldukca da ileriymis sinirde ki hasar. Temenni edelim ki brace ise yarasin dedi doktor, Colorado'ya donunce doktorunla temasa gecip, durum degerlendirmesi yapin dedi. Ameliyat riski soz konusu. Ameliyat degil tabi beni korkutn, sonra ki fizik tedavi ve iyilesme suresi. Okul acilacak yakinda. Bir bu eksikti demek istiyorum.

Neyse, positif olmama lazim, bugunlerde kendime en cok hatirlattigim sey ''stay calm, be positive''.

Monday, July 19, 2010

second doc visit and first bath:)))

Bugun ikinci hafta kontrolu vardi kizimin, kilo almis ve boyu uzamis yavrumun:) Hersey yolunda sukur. Gobusunde halen akinti olmasina ragmen banyo yapabilecegimizi soyledi doktor. Sonrasinda Gavin'i Pump it Up a goturdum. Zipladi, hopladi durmaksizin. Sonraisnda cok istedigi uzere ikini legosunu aldik ve eve gittik. Bu arada ilkini gecen hafta aldigimda soylemistim ona tek basina yaptigi zaman legolari ve tum parcalarini kutusunda tuttugu zaman yenisini alabilecegini soylemistim. Dun bir azimle oturdu ve kitapcigina bakarak gercektende koca robotu bir araya getirdi. Ben sasirdim dogal olarak cunku buyuk cocuklar icin olan bir lego(7-16 yas) ve o kadar cok ve kucuk parcalari var ki. Benim icin en onemlisi yerinde hicbirsey icin oturup dikkatini toplayamayan oglumun legolar icin tum dikkatini toplayabilmesiydi. Ayni yerinde yapmadi ya da sakince oturup yapmadi belki ama ziplasa da ya da odanin her kosesini ziyaret etsede bu sure icinde bitirdi ya. Benim icin bu cok cok onemliydi. Onun uzerine bugun ikinci lego Bionicle i aldik. Sonrasinda eve geldik cunku annemin birkac arkadasi bebek hayirlamaya gelecekti. Zaten Gavin eve gelip hemen legosunu yapmak istedigini keisn bir dille soyledi. Geri kalan gunu evde gecirdik annemin hazirladigi guzel mammalar ve arkadaslarinin guzel sohbetiyle. Dun de Jon'in sinifindan birkac arkadas gelmisti bebek gormeye.

Aksam kucuk bir merasim esliginde kizimizin ilk banyosunu yaptirdik. Sponge bath yaptiriyorduk simdiye kadar. Gavin hepimizden heyecanliydi neredeyse. Annem kameraya cekti, Jon resimler cekti. Ben kizi tuttum, Gavin da vuzudunu yikadi kuzunun. Birkac dakikadan sonra yeter diyerek cikti banyodan, ben bitirdim. Genevieve aglamadi, pek tepki de vermedi aslinda. Banyodan sonra pek rahatlamis gorundu ama. Emdi biraz ve uyumaya basladi misil misil. Offf nasil guzel kokuyor yavrus. Keske su kokuyu saklamak mumkun olsaydi.

Gavin'da kizimda oldukca mutlu bir gun gecirdi bugun. Onlar oyle olunca ben daha mutlu oluyorum.

P.S. Dogumdan beri sag elim ve bilegimde agri, uyusma ve karincalanma hissediyorum. Kizi emziriken bile agriyor, dunden beri farkediyorum ki sag gogusle emzirmeyi tercih ediyorum daha cok cunku elim cok agriyor. Sol goguste sut miktari daha az. Bu cok canimi sikti. Normalde Colorado'ya donunce randevu alacaktim ancak durum sut azalmasi olunca burada randevu almaya karar verdim. Ben symptomlardan carpal tunnel oldugunu dusunuyorum bakalim doktor ne diyecek.

Sea World!!!






07/17/2010

Onumuzde ki haftasonu Jon cok yogun olmadigi icin bu haftasonu birseyler yapmaya karar verdik. Daha dogrusu uzun zamandir SeaWorld'e gitmek icin bekliyordum, Jon zamanim var deyince hemen neden olmasin dedim. Hazirlandik ve yola koyulduk. Gavin 18 aylikti ilk ziyaretimizde ve Orlando Sea World tu o zaman ve Gavin dogal olarak hatirlamiyor o ziyareti.

Shamu showla basladik ziyaretimize, Gavin'in saskinligini ve mutlulugunu gormek beni cok mutlu etti. Hic soluksuz izledi tum showu. Sonrasinda bu yaza ozel olan Dolphin and Beluga whale show vardi. Ona tek kelimeyle bayildik. Gavin alkislarla ve hayranlikla izledi. Akrobatlarin atlayislarina ''wowww, that is cool'' diye tepki verdi show boyunca. Havuzda ve birkac ride a binerek gecti zamanimiz. Aksam Shamunun Rock showunu izleyerek gunumuzu tamamlamis olduk.

Minik kizimizda cogunlukla uyudu, acikinca uyandi biraz, emme alt degistirme derken tekrar uykuya daldi. Oldukca keyifli bir ziyarte oldu. Umairm Colorado'ya donmeden bir defa daha gitme imkanimiz olur.

bir ilk daha

07/16/2010

Bugun gene disardaydik butun gun, eve geldikten sonra kizin vucudunu sildim ve gobusunun dusmesinin yakin oldugunu anladim. Alkolle temizledim falan sonra Gavin geldi yanima oynuyordu yatakta. Ben de uzerimi degistiriyordum ki Gavin'in cigligini duydum ''anneeeee baakk''. Gittim ki gobek bagi elinde. Gobegini gidiklarken operken bir sekilde gibek bagi elinde kalmis. Oldukca uzgundu, hemen hem benden hem Genevieve'den ozurler diledi. Bu da kizimin gobek baginin dusme hikayesi oldu. Ancak yikamadik hemen halen tam iyilesmemis gibi gorunuyor. PAzartesi gunu doktor kontrolunde soracagim oncelikle.

Sunday, July 18, 2010

first movie:)

07/14/2010

Bugun aksam Jon erken geldi sinema planimiz oldugu icin. Oglusun cok istedigi ''last airbander'' filmine goturmek istemedim acikcasi, gecen haftasonu vizyona giren ''Despicable me'' ye gittik bizde. Once mirin kirin etsede sinemada bir suru cocuk gorunce sevindi ve bir heyecanla 3 boyutlu film gozlugunu takip beklemeye koyuldu. Minik kizimizda her zaman oldugu gibi horul horul uyudu:) Hemen hergun disardayiz, arabaya koymamla gozunu kapatiyor, bir yemek icin mirildaniyor aralarda ve uyumaya devam ediyor sonra eve girince uyaniyor:) Bak bana ceken bir yonu daha var, sokakci benim kizim annesi gibi:)) Film boyuncada uyudu, sonuna dogru acikti sanirim, emdi biraz sonra gene uyudu.

Eglenceli bir filmdi aslinda ancak Gavin cok begenmedi sanirim. Genel olarak basarili ve eglenceli bir aile gezisiydi.

first doc. visit

07/12/2010

Bugun kizimin ilk doktor visiti vardi. Tesaduf ki oglumun da doktor ziyareti vardi ama ikiside farkli mekanlarda olunca ayni gune iki randevu almanin iki cocukla ne zor oldugunu ogrenmis oldum. Oglusun ziyareti parmaktan kan aldirmak istemeyince cok uzadi. Oyle bir hengame kopardi ki neredeyse sokaktan gecenler ne okuyor burada diye iceri girip bakacaklardi. Bizden hemen sonra Gavin'dan yasca daha kucuk oldugunu dusundugum bir kiz cocugu hic sorunsuz kan aldirdi ve aldigi stickeri hemen gogsune yapistirip gururla ortada dolanmaya basladi. Bunu goren Gavin hem korktugu icin mahcup hem de gipta dolu bakislarla kizi izliyordu. Kizin babasi '' seninle gurur duyuyorum, hic acimadi degil mi'' dedi ve kiz parmaginda ki banda bakarak ''aciyor, cok aciyor''demeye basladi ve aglamakli oldu. Ben de kizin ilk tavrindan sonra belki Gavin fikir degistirir diye hevesle izliyordum, kiz aglamakli olunca amanin simid ne halt edecegiz demeye basladim. Kiz aglamakla aglamamak arasinda gidip gelirken bizim isimiz bitti ve arabamiza bindik Genevieve'in kontrolu icin. Tam park yerinden cikmak uzereydim ki oglus ben kan aldiracam diye bagirdi. Oglum gidiyoruz artik, kardesin randevusu diye anlatirken bu defada ben kan aldirmka istiyorum diye zirlamaya basladi:) Geri donduk hemen kan aldilar ve gercekten de hic aglamadan gururla arabaya geri bindi.

Kostur kostur kizin doktoruna yetistik. Genel olarak hersey yolunda gorunuyor. Sarilik vardi bebisimde, onu kontroldu asil amac. Halen sari ancak kan alinmasini gerektirecek kadar sari degil. Guzel haberleri alinca mutlu mesut oglen yemegine gittik, sonrasinda da oglusa soz verdigim uzere ToysRus a gittik lego almak uzere. Ilgisini cekenler hep buyuk yas grubu icin olanlardi ve bir tane lego Bionicle serisinden robot gibi birsey aldik. Her zaman bir yerlere gitmek icin can atan oglum hemen eve gelmek istedi legosunu yapmak icin:) Oturup lego yaptik sonra.

Bu da boyle bir gundu iste.

Wednesday, July 14, 2010

devam 2

Bugun disari cikmadik hic. Evde dinlenmeye calistim ancak Gavin artik tavana tirmanir vaziyete gelmisti. Uzuldum onu oyle sikilmis ve basi bos birsey yapmaz sekilde zaman gecirdigini gorunce. Kizim uysal gidiyor simdilikk. Acikinca mikirdaniyor biraz, memeyi verince emmeye calisiyor ancak oyle sirin ki agzinin kenarina gelen hersey saldirmasi. Hicbirsey bulamayinca parmaklarini emmeye calisiyor. Ancak emzigi bir turlu emmiyor. Ilk iki gun emmisti aslinda. Sanirim o da uyandi bos bos emmenin gereksizligini. Oyle mis kokuyor ki Genevieve, offf bu kokuyu muhafaza edebilmenin bir yolu bulunsa. Icimi eritiyor yeni bebek kokusu. Ancak biliyorum ki bu da isik hiziyla yerini kusmuk ve kaka kokusuna birakacak.

BIr ara yatakta uzaniyordum bugun. Bir yanimda kizim bir yanimda oglum vardi ve ben kafamda halen iki cocuklu bir anne oldugumu kendi kendime tekrarlama ihtiyaci duyuyordum. Sadece Gavin'in annesiydim iki gun oncesine kadar ama artik kalbim bir baska minik kalp icin gucle atiyor.

Gavin Scooby Doo'yu izliyordu bilgisayarda bir ara. Ben de kizimla basbasaydim yatakta. Birbirimize baktik bir sure. O yoruldu kisa surede ve uyumaya basladi ancak ben gozumu kirpmaya korkar durumdaydim. Sanki bir mimigini kaciracakmisim gibi gozlerimi kirparsam. Sonra bu halini belegime iyice kazimak istiyorum. Oyle cabuk buyuyorlar ki ne oldugunu anlayamiyor insan. Sonra bu halleri unutuluyor malesef. Gavin'in oyle cok seyini unuttugumu farkediyorum ki kizimiz aramiza katildigindan beri. Genevieve'in yaptigi bazi mimikler ya da sesler hafizami tazeliyor ve ''aa Gavin'da boyleydi'' dedirtiyor.

Bir de kizimdan ozur diledim bol bol. Bu hamileligimde oldukca stresli donemler gecirdim. Onun da bu stresi hissettigini biliyorum. Lutfen beni affet canim kizim.

07/08/2010

..........................

07/09/2010 Cuma

Bugun hem kendi ruh sagligim icin hem de Gavin'a daha fazla kiyamadigimdan disari cikmaya karar verdim. Oglumu gecen hafta cocuk muzesine goturmustum ve cok keyif almisti. Gene cocuk muzesinin iyi bir secim olacagini dusunerek yola koyulduk. Genevieve cogunlukla uyudu, emmek icin uyandi. Bu arada gogus uclarim feci durumda, artik kremi daha sik kullaniyorum usenmeden. Gavin oyle mutluydu ki:) Onu oyle mutlu gormek beni cok sevindirdi. Canim oglum benim! Nasil cok seviyorum seni.

Muzede yaklasik 4 saat kaldiktan sonra Jon'in erken geliyorum birseyler yapalim mi teklifi karsisinda havalara uctum. Oyle yogun ki okulu, boyle arada yapilan kacamaklar da olmasa hic goremeyecegiz yuzunu askimi Dordumuz once yemege ciktik sonra biraz dolandik downtown da. Bu bizim ilk dort kisilik aktivitemizdi:) Cok da iyi geldi bana.

Bu arda hafiften baby blues basgosterir oldu. Ilk dogum sonrasi PPD gecirdim ve bu defa da olur diye cok korkuyorum. Bu konuda yazmak bile icimi acitiyor. Lutfen, lutfen, lutfen bu defa olmasin. Mutluyum cok ve boyle kalmak istiyorum kucuk ailemle birlikte.

........................

07/10/2010

Bu sabah hic keyfim yoktu. Gece cok uyuyamadim. Kahvaltidan sonra Genevieve de uyumusken biraz uzanayim demistim. Gavin'da Scooby Doo'ya bakacakti yanimda. Yatmadan pump it up in family time larini gormek istedim. Bize 10 dakika uzakta olanda varmis bir tane. 30 dakikamiz vardi baslamasina, bir hizla hazirlandiktan sonra yetistik sukur ki. Gavin kendinden gecti, zipladi da zipladi bir bucuk saat boyunca. Onu mutlu gormek benim keyifsizligimi ortadan kaldirdi biraz:) CGitme vakti geldiginde pek mutlu olmasada, bir daha ki sefere diye ayrildik.

Eve gittik cunku Genevieve'in uyanmasina az kalmisti. Artik rutinini ogrendim kizimin:) Jon erken geldi bugun(yuppiiiii) ve aksam disariya ciktik. O yokken gecmeyen zaman nasil oluyorda isik hiziyla geciyor o yanimdayken.



Tuesday, July 13, 2010

devam

Gece anyayi konyayi gorduk. 4 yasinda bir cocugun duzenine oyle guzel alismisiz ki, yeni doganin gece zirt pirt kalkacagini unutmusuz. Gece bebek bakimi konusunda ne kadar cok paslanmis oldugumu dusundum. Malum agladiginda ne istedigini falan cozmek zoruma gitti. Meme vermeye calistim her agladiginda, aklima bezine bakmak gerektigi cok sonra geldi. Gaz cikarma hic gelmedi. Boyle elim ayagima dolasmis vaziyette ve uykusuzluktan kendimden gecmis vaziyette gecirdik ilk gecemizi.

Ertesi gun Jon sinavi icin okula gitti birkac saatligine ve donuste annemle oglusu getirdi yaninda. Acaba o gun cikabilirmiyiz umudu vardi, ancak aksama dogru kizimizin 48 saat kalmasi gerektigini soylediler. Oyle olunca durum, annemle Gavin eve gittiler. Biz de kizimla kucak kucaga yatip babayi bekledik.

Ikinci gece ilkine gore biraz daha kolaydi. Sanirim hafizam yavas yavas geri gelmeye basladi. Ancak biliyorum ki kizimin cue larini ogrenmek icin zamana ihtiyacim var. Onun da zamana ihtiyaci var disarda kinhayata alismasi icin, kolay degil bu hayatla ilgili hicbirsey bilmiyor. Oyle saf ve caresiz ki bu yenidoganlar dusununce.

Emzirme fena gitmiyor saniyordum ancak meme uclarim cok canimi yakmaya basladi. Gunduz gelen emzirme hemsiresi gosterdi bebisi yanlis tuttugumu. Pehh, be ki 27 ay emzirdim diye gururla dolasirdim ortada:) Gel gor ki bu konudada hafiza kaybi gecirmisim. Simdi dogru teknikle denemeye devam.

Kizima iyice alistim. Oyle saf ve masum ki. Bakislari, hareketleri beni benden aliyor. Gavin'in onun yanina gidip kardesim demesi icimi civildatiyor. Bu arada halen Gavin'in kardesi oldugunu kendi kendime sesli hatirlatmam gerekiyor. Genevieve ve Gavin kardesler:) Halen tuhaf geliyor bunu dusunmek.

...........

J0n okuldan sonra Gavin'i ve annemi getirecekti ancak oglene eve gidebilecegimiz haberi beni nasil mutlu etti. Oyle olunca Jon direk hastaneye geldi bizi eve goturmek icin. Kizimla artik evimize gidecektik, yeni hayatimiza baslayacaktik.

Eve gitmek icin kizimi giydirdim uzun arayislarla aldigim kiyafetinin icine ve araba koltuguna oturttum. Bu sirada Jon'da esyalarimizi arabaya indirmisti. O sirada gok gurlemesi gibi bir ses duydum, bu ne ola ki diye dusunurken aklima bebisin kaka yapmis olabilecegi geldi. Dedim ya hafizam yavas yavas yerine gelmeye basladi diye. Koltuktan cikartmamla kizin kiyafetinin arka tarafinin tamamen kakayla kapli oldgunu gordum. Nasil yani??? Ben bu kiyafeti bulmak icin cok ugrasmistim. Onu eve sevimli kiyafteiyle getirip sonrasinda o kiyafeti keyifle saklayacaktim; tipki abisinde yaptigim gibi.

Mecburen nursery den kiyafet istedik. Eve hastane ustu ve altinda sadece bezle gitmis olduk! Jonathon bana takildi durdu '' bu kiz erkek-fatma gibi olacak, hic sevmeyecek pembeli -girly- seyleri'' Bu dusunce butun gun aklimda kaldi.

Eyooo, eve gidiyoruz:))

Monday, July 12, 2010

Dogumdan hemen sonra

Dogumun nasil oldugunu sonra yazacagim ancak su na ki hissettiklerimi paylasmak istiyorum. Bebis dogar dogmaz kucagima geldi ancak maviydi cok hatta morardi ve aglamadi. Sanirim sadece birkac saniyeydi ancak bana oyle uzun geldi ki. Hemen heaterin altina goturup agzinda ki siviyi cikarmaya calistilar ki nefes alsin. Sonra aglama sesini duydum, ve icime su serpildi bir anda. Ilk apgar scoru 6ydi ancak ikincisinde 9 a yukseldi. Ilk mudahalelerden sonra hemsire tekrar verdi kucagima bebisimi ve emzirip emzirmeyecegimi sordu. Oyle saskindim ki sadece'' simdi degil'' diyebildim. Bilemiyorum ikinci bebegi olan diger annelerde ayni sey oldu mu ama ben de Gavin dogdugunda kinden farkliydi hissettiklerim. Mutluydum ancak farkliydim da.

Gavin'dan baska birini emzirmek fikri rahatsiz ediciydi cok. Kizimi kucagimda tuttum bir sure, ona baktim uzun uzun ve Gavin'i kucagima ilk alisim geldi aklima. Gavin'a ne kadar bezedigini dusundum. Tek farki sanirim kizimin cok daha sakin olmasiydi. Gavin'in gozleri fildir fildirdi, Genevieve ise cok uzun yoldan gelmis de Jat lag olmus gibi uykulu ve sakindi. Sonra sacinin on tarafinda ki iz dikkatimi cekti. Sac degisik cikiyor sanki ne denir nasil anlatilir bilmiyorum o. Gavin'da da aynisi var ve ayni yerde. Simdi saci uzun oldugu icin belli olmuyor tabiki ama ilk dogdugunda sacsizken belliydi, simdi Genevieve'de de ayni belirgin.

Hemsire tekrar aldi onu isiticinin altina. O sirada Gavin geldi annemle birlikte. Gavin oyle mutluydu ki, ''baby is here, hello baby, welcome'' dedigini hatirliyorum. Gelip bana sarildi uzun uzun ve gozlerimi kontrol etti aglayip aglamadigimi gormek icin(dogum sancilari cekerken gormustu beni ve cok uzulmustu-sonra anlatacagim o kismi) Aglamadigimi gorunce mutlu oldu cok ve gobegime bakmak istedi hemen. Gobegin kuculmus anne, sisman degilsin artik dedi:) Bir benim yanima geldi bir bebegin yanina mutlulukla.

Sonra kizimi bebek odasina goturduler ilk muayenesi ve banyosu icin. Jon da gitti filme cekmek icin. Gavin yanima uzandi konustuk biraz. Onun onceisnde benim cigliklarim yuzunden cok korktugunu bildigim icin cok uzgundum acikcasi. Beni o sekilde gormesini hic istemezdim. O daha cok elimde ki IV ile ilgiliydi bir de asili olan serumla. Sonra beni cok sevdigini soyledi ve boynuma atildi. Canim oglum benim, her daim boyle sevgi dolu olsun yuregin,.

Beni odama aldiktan hemen sonra Jon annemi ve Gavin'i eve goturdu, kisa sure sonra Genevieve'i getirdiler yanima. Onu tekrar kucakladim ve optum. Gozlerini acti ve bakti bana ve o anda kalbimi caldi minik prensesim. Hosgeldin bebegim dedim ve tekrar kapatti gozlerini. Biraz onu izledikten sonra onu soyup gogsume koydum ve o sekilde kaldik bir sure. Sonra ilk emzirme denemesini gerceklestirdik ve o da abisi gibi egitimli cikti. Sanirim icerde kaldiklari ekstra gunlerde ders goruyorlar nasil latch olunur gibi. Saka bir yana ilk anda ki hissettiklerim kayboldu ve cok dogal geldi onu o sekilde gormek. Jon geldi sonrasinda ve yanimiza uzandi. Onun guzelligini izledik ve keske Gavin'da yanimizda olabilseydi dedik. Sanirim uyumusum sonra.

Sunday, July 11, 2010

Kizimiz dogdu!!!

Minik kizimiz 5 Temmuz'da aramiza katilmaya karar verdi. Abisi gibi due date'ini 5 gun gecirdi(hos ilk due date'i 5 Temmuz, onu baz alirsak tam vaktinde gelen %5 lik azinliga girdi:)) Iki gun hastanede kaldik ve evimize geldik Carsamba gunu. Ikimizde iyiyiz. Gavin cok heyecanli ve mutlu, tabiki bir alisma donemi yasiyor, yasiyoruz. Kizimiz 3kilo 200 gr ve 52 cm dogdu, yani korktugum gibi 4 kilo degilmis:)

Gecen haftadan beri bir suru sey yazdim, onlari type edip postalayacagim.

Monday, July 5, 2010

40+5

Dun guzel bir 4th of July gecirdik. Gole gittik, botta gezdik, nehirde tup gezisi yapacaktik ancak saat elerlemisti ve aksama havai fisek gosterisi icin arkadaslarimizla bulusacagimiz icin eve gitmeye karar verdik. Aksam havai fisekleri izledik ve sohbet ettik bol bol. Eve geldigimizde saat 1 e geliyordu. Aklima 5 sene oncesi geldi havai fisekleri izlerken. Gavin'a hamileydim o zaman ve tum gosteri boyunca acaba bu sesler bebegime zarar verirmi korkusuyla izlemistim gosteriyi:) O zaman 7 aylik falan hamileydim tabi:)

Gec kalmis olmak beni cok yormuyor, hatta hamile olmayi ne kadar cok sevdigim dusunulecek olursa bundan memnunumda ancak her gun telefonla arayip ''ne oldu'' diye soranlar yok mu! Bu gidisle bu bebek 9 pounds olur en az, ya da yahu dogursana artik, e hani 30uydu niye hala hamilesin, eh gec geliyor erkek mi olacak yoksa gibi bir suru bir suru abuk laflar beni cok boguyor. Bunu oyle bir dille soyluyorlar ki akillarinca komik olmus oluyorlar. Bunlar beni birkac defa aglama noktasina getirdi son birkac gundur, sonra kendimi toparlayip son gunlerin tadini cikarmam gerektigini hatirlattim kendime. Ne de olsa oyle ya da boyle dogacak bu bebek:)

Gavin'cigim cok ama cok tatli. Bazen oyle buyumus geliyor ki gozume ve isyan edesim geliyor bebegimi geri istiyorum ben diye. Ama sonra gelip bana bir sarilisi oluyor ve anliyorum tekrar ne kadar buyurse buyusun o hep benim minik bebegim kalacak. Benim anlayisli, komik, zipir, gulen suratli bebegim olarak kalacak.

Buldugumuz ismin hikayesini de yazayim, sonrasina hatira kalsin. Biz malum cinsiyetini ogrenmek icin zarfa resim koydurmustuk falan filan. Bunu postunu atmistim onceden. Zarfi actigimiz gun sevgili anneannemin olum yildonumuydu. O hep aklimda, onu hep cok ozluyorum ama kendi ruh sagligim icin hep kafamin bir kenarina atiyorum cunku dusunmeye baslayinca beni cok etkiliyor ve sinirli yapiyor. Ancak yildonumlerinde bu kadarini yapamiyorum ve cok duygusal olabiliyorum. Zarfi actigimiz gun de oyle bir gundu ve icimden ''eger kizsa anneannemin ismini koymaliyim, koyacagim''demistim bunu da Jon'a soylemistim zarfi tam acmadan once. Bebisin kiz oldugunu ogrendikten sonra ben kendi arkadaslarima, Jon istekilere Emine ismini okutturdu ve malesef farkli sekilde okudular hep. Ondan sonra yavas yavas baska isim arayislarina basladik. Bir turlu ortak bir noktada bulusamadik. Aklimda hep ''Emine'' ismi kaldi ancak yanlis telafuz ediliyor olmasi beni hep dusundurdu. Jonathon her zaman ki mantikli yaklasimiyla beni aldi karsisina sonradan ve konustuk biraz. Gavin'in middle nameini guzel soyleyebiliyorlar ama kac kere kullaniyoruz dedi, varsinlar yanlis okusunlar bu seni cok mutlu edecek ve eminim anneannen de cok gurur duyacak dedi ve hala istiyorsam Emine ismini vermemiz gerektigini soyledi ve ben de hemen tamam dedim:) Iste boyle.

Ingilizce ismi

Sunday, July 4, 2010

40+4!!!

Bugun 4th of July! Bugun bari gelseydi bebis dedim, little firecracker, ancak hicbir belirti yok. Ancak isimde karar verdik artik, hani ismim yok diye gelmiyorduysa diye yaziyorum:) Dusundugumuz isim Genevieve Emine:) Eh isminde oldu, mazeretin kalmadi kucuk hanim:)

Wednesday, June 30, 2010

40 weeks!!!!


Evet bugun itibariyle 40. haftayi da devirdim, evet evet hala hamileyim:) Her zaman dedigim gibi bebis cok kilolu olmadigi surece cok sikayetim yok. Haftya bir randevumuz daha var, gerekli testler falan yapilacak. Bu haftasonu da 4th of July haftasonu yani askeriyeye 4 gun, diger calisanlara 3 gun tatil. Cogu insan kucuk tatil planlari yapiyor. Bizim de kucuk bir planimiz vardi ancak bebisin henuz gelmemesi planlarimizi suya dusurdu. Gavin'cigim SeaWorld'u gormeyi cok istiyor, sonra ben su cok bahsedilen su parkini gormek istiyorum. Neyse, 5 haftamiz kaldi, umarim saglikla gelir minik yavru aramiza da gitmeden istedigimiz seyleri yapma firsati da buluruz.

Dunden beri bel agrim fazlaca, onun disinda buyuk bir sikayetim yok. Halen carsili pazarli, havuzlu geciyor gunlerimiz. Gavin son birkac gundur hafif kirgin, atesi cikiyordu ara ara, bugun cikmadi. Ancak halen uzerinde var birseyler. Sanirim Hurricane Alex Texas'a dogru geliyormus. Birkac gundur yagisli geciyor gunler. Hava soguk degil ancak bunaltici sicakta yok.

Isim konusunda halen bir orta yol bulamadik. Annemin cok istedigi bir iki isim var, ben birisine sicak bakiyorum ancak onu da Jon begenmiyor. Annem de bizim buldugumuz ingilizce ismi begenmedigi icin buldugu isimde diretiyor:))

Son olarak unutmadan gecen hafta ki acil ziyaretimizi yazayim. Her daim cok aktif olan bebisimi koca bir gece ve gun hissetmeyince acile kostuk. Beni baska bir hastaneye naklettiler gerekli bazi testler icin. Ancak hastaneye ambulansla gonderdiler:) Simdiye kadar hic ambulansla seyehat etmemistim dogrusu. Ancak sabahin 3 u oldugu icin ve cok yorgun oldugum icin gozlerim kapandi cogu zaman. Yapilan testler sonucu hersey yolundaydi ve bebisimizin sadece cok uykulu bir gunune denk geldigine kanaat getirdi doktorlar. Bu arada burada gittigim hastaneden hic ama hic memnun degilim. Oyle buyuk sikayetlerim oldu ki, hepsini de gerekli makamlara bildirdim ve bildirmeye devam edecegim.


Tuesday, June 22, 2010

39 weeks

Daha sik yazabilsem de su havadisleri. Hos gezip tozmadan baska bir havadis yok aslinda.

Gecen haftadan beri durmaksizin carsi pazar geziyoruz, ogleden sonra havuza gidiyoruz. Annem bir iki arkadasini ziyaret etti bu arada. Havalar oldukca sicak ancak konustugum herkes daha bu sicaklarin bir baslangic oldugunu soyluyor. Sicaklardan sikayetim yok aslinda ancak su gunesin zararlarindan sikayetim cok. Gavin'i oyle cok kremliyorum mesela genede yandi biraz, malum acik tenli oluncada urkuyorum gunese temasi olunca. Kendimi de kremliyorum tabiki. Ben koyu tenli olmama ragmen son 3-5 senedir yuzumde ve kollarimda gunesten olusan lekeler artti mesela.

Aaaaa bak harika bir indirimi yakalamis oldum, onu da yazayim:) Malum oglusa ve bebise araba koltugu almistik gecen haftalarda. Babiesrus ta araba koltuklari falan indirimdeymis diye mail gelmisti. Ayni urunler oldukca indirimdeydi hatta aldigim cantada olmak uzere. Aldigim koltuklari iade edip BRU tan ayni urunleri almayi dusundum once ancak istedigim renkler sadece online dukkanda vardi ve haliyle urunlerin gelmesi zaman alacakti. Sonrasinda aklima Amerika'da ki musteri hizmetlerinin harikaligi geldi ve ilk alisveris yaptigim magazanin musteri hizmetlerini arayip BRU'nun kuponunu kabul edip etmediklerini sordum. Onlarda tabiki ediyoruz dediler. Ertesi gun magazaya kuponlarla gidip arada ki farki geri almis oldum. Toplamda oyle az uz da kar yapmadim laf aramizda:)

Bugun doktor kontrolum vardi. Hicbir degisiklik yok. Doktor bana bebisin gelisine az zaman kaldigini, hazir olup olmadigimi sordu. Soyle bir dusununce aslinda bir sure daha gelmese ne iyi olur deyiverdim:) Gayet guzel uyuyorum, geziyorum, oglusla super zaman geciriyorum. Bebis gelince uykuydu, beslenmeydi, alt degistirmeydi dertleri baslayacak dedim:) O da bunlari bildigi icin sanirim bize verebildigi kadar fazla zaman veriyor:)

Haftaya kadar degisen birsey olmazsa NST ve US icin tarih alacagiz sanirim. Bu arada toplamda 9 pounds almisim, ona cok sevindim. VS gayet iyi. Bol bol yuru dedi doktor, hehe basindan beri hep ayakta oldugum icin bu hamilelikte bebise viz geliyor yurumeler dedim doktora. Malum oglusta gec gelmisti, benim cocuklar boyle demek ki dedim.

Gavin oldukca heyecanli, artik her sabah kardesine cikma zamaninin geldigini anlatiyor. Oyle komik nedenlerle geliyor ki her sabah, gulmekten kiriliyorum:)

Keyfimiz simdilik yerinde, insanlar biraz tuhaf burada. O ayri bir post konusu olur da neyse. Herkese iyi geceler...