havaalani

Du askimi yolcu ettik. Guvenlikten gecerken aklima onu Nisan ayinda ilk yolcu edisimiz geldi. YAnimda Gavin, karnimda Genevieve vardi o zaman. Simdi yanimda Gavin, kucagimda Genevieve olarak degisti o tablo. Icim ayni sekilde sizladi ama, bir parcam gene Jon'la gitti. El salladik O gorunmez oluncaya kadar. O ana kadar zorla tuttugum gozyaslarim gene bosaldi. Gavin surekli neden agliyorsun, telefonda konusacaksin dedi durdu.

Havaalanlarini sevmem hic, bana ayriliklari cagristirir hep. Dun bunu dusunurken aklima 5 sene once Jon'i Irak donusunde havaalaninda nasil heyecanla bekledigim geldi aklima. Onu gorunce ki mutlulugum. Ama ayni havaalaninin koridorlarinda degil miydi hickiriklarla agladigim, O Irak'a giderken. Offf kendi kendimi bunaltiyorum bu dusuncelerle farkindayim.

Geri donusumuz korktugum kadar kotu olmadi. Canim kizim sanki anladi icinde bulundugum durumu ve 1 saat uyudu yolda. 1bucuk saatlik yolda bir kere mola vererek gelmis olduk evimize.

Yalniz araba kullanmaya bayilirim, helede uzun yolda. Kahvem yanimda, bir de sevdigim muzik arka planda olursa degmeyin keyfime. En cok o zamanlar yaparim ic hesaplasmalarimi, en cok o zaman dusunurum derin derin. Terapi gibi gelir bana bu. Dunde oyle olmadi pek. Gene cok dusundum, gene cok irdeledim icinde bulundugum karmasik hayatimi. Cok da agladim yol boyunca. Zaten hep sulu gozluydum, simdilerde zivanadan ciktim.

Offff, lutfen bana guc ver, su an en cok buna ihtiyacim var.

ne uzun olmus ugramayali

Hakikaten abartmisim biraz:) Oyle cok duygu ve dusunce geciyor ki aklimdan gun icinde, ancak hakikaten firsat bulup yazamiyorum. Belki firsat bulamama degilde usenme. Aslinda usenme de denmez buna- sanirim ic huzurumun olmamasi etkiliyor beni tum anlamda. Ayin 19unda yola ciktik Colorado'ya donmek uzere. Yolculugumuz genel anlamda iyi gecti. Ikinci gununde cok sik mola vermek dusumunda kaldik minik kizimiz yuzunden. Oyle cok seviyor ki onunla sohbet edilmesini, ten temasini. Oyle bir kikirdiyor ki o zaman. Ama uzun sure koltugunda oturunca cok cani sikiliyor ve mizirdaniyor. Sohbet baslayinca kikirdemeler de basliyor. Saka gibi...

Annemi Turkiye'ye yolcu ettik donuste. Dun de Jon gitti. Simdi ben kaldim miniklerimle basbasa.

emzirmek uzerine...

Bu postu yazmak niyetindeydim zaten, takip ettigim bazi sitelerde gordum ki populer bir konuymus bu. E o zaman cok tembellige luzum yok!

Emzirmeye ilk basladigimda oyle ayilip bayilmamistim acikcasi, yeni ve degisik bir duyguydu. Oglumun o ilk emmeyi ogrenmeye calismasi beni kendime getirdi. Bu benim icin oldugu kadar onun icinde cok yeniydi ve onunda alismaya ihtiyaci vardi benim kadar. Sonralari sutumun gelmesiyle gogusler sisti ve oglum memeyle sut kavgasi yapar oldu. Sut cok geldimi kizardi, az geldi mi kizardi. Onun en onemli ihtiyacini karsilayabiliyor olmak mutlu ediyordu beni, kendime anneligim konusunda guven veriyordu. Oglum buyudukce bu isin ustasi oldu, ben de en az onun kadar zevk aldim. Ilerki aylarda cani yandiginda, hasta oldugunda, sadece kendini guvende hissetmek istediginde gogsume sokuldu, ve sadece birkac dakikada nasilda sakinlestigini ve mutlu oldugunu gordum. Bizi birbirimize cok bagladi emzirme deneyimi. Ben oglumun emerken beni izlemesine, yuzumu oksamasina doyamadim.

27 ay surdu bu maceramiz. Daha da surerdi aslinda ameliyat olmam gerekmeseydi. Emzirmeyi birakmak dusundugumden kolay oldu, oglus ameliyat sonrasi ogretmissin gibi kabullendi meme olayinin bitmesi gerektiginin ancak ben psikolojik olarak cok hazir degildim sanirim. Zaman aldi bu fikre alismam. Hatta oyle ki oglumun bu kadra kolay vazgecmesi memeden icimi burktu, boyle yazinca ne kadar yanlis geliyor kulaga.

Hic bir zaman saatli emzirmedim, ne zaman isterse o zaman emzirdim oglusu oyle ki son donemlerde acik bufe gibiydi iliskimiz. Aklina geldikce iki cekip oyununa devam ediyordu:))

Bu defa ilk emzirme denememde karisik duygular hissettim, Gavin'dan baskasiydi kucagimda ki, ona cok benziyordu ama o degildi. Sonra kiziminda memeyi agzina alinca ne yapacagini bilmez halleri vardi ya ayni Gavin gibiydi.

Emzirmeyi ne cok ozlemisim meger. O ten temasini, bebegimin mutlulugunu gormeyi ne cok ozlemisim. Gavin'da Jon da beslesin yavruyu diye hemen biberonda vermistik. Jon bir ya da iki kere besliyordu pompa yaptigim sutle. Bu defa pompa yaptigim halde gonlum razi olmadi henuz biberon vermeye. Bebegimi doyurmayi sadece ben yapayim istiyorum. Belkide Genevieve'in son bebegimiz oldugunu bildigim icin.

Hamilelikten sonra en sevdigim sey sanirim emzirmek. Umarim kizimda abisi kadar duskun olur memeye ve en az Gavin'i emzirdigim kadar surer bu seruven. Umarim her anne herhangi bir saglik sorunu yoksa emzirmeyi dener ve en az benim kadar sever. Anne sutunun faydalarinin yaninda kurulan o bag var ya, herseye bedel.

4. haftaya girdik. Gecen haftadan beri degisen pek bir sey yok aslinda, gezmekte ve tozmaktayiz bol bol. Gerci degisen birsey var aslinda, Jon bizimle daha cok zaman geciriyor:)) wohooo:) Onun okulunun en hafiflemeye basladigi zamanlar bizim gitme vaktimize denk geldi, saglik olsun.

3 weeks notes...

Bugun minik kizim 3 haftalik oldun sen. Gercekten de dun gibiydi dogumun. Emme isini iyice ogrendin meme agzinin kenarindaysa. Yoksa halen agzinin yanina gelen her objeyi emmeye calisiyorsun. Oyle eglenceli ki seni izlemek. Sonra bir de kizma bagirisin var. Aglama degil bu, sanki beni azarlama:)Simdilik uyumlu bir bebeksin. Kedi gibi koynuma sokulman yok mu hele.

Iyice alistik birbirimize. Herkesin dedigi sey olmadi henuz. Hani daha once ki hayatini hatirlamakta zorluk cekeceksin, sanki o hep sizinleymis gibi gelecek diyordu herkes. Tek cocukluyken ki hayatimi gayet net hatirliyorum, ve bazen ozluyorum da acikcasi. Sadece Gavin icin kafa yormma gerekiyordu mesela, ya da plan yaparken dusundugum tek sey Gavin'in tepkileriydi. Bu tur seyleri ozluyorum, ve sonra oglumla istedigi her an kucak kucaga yatmayi, ya da istedigi kadar durmadan oynayabilmeyi.

Halen inisli cikisli ruh halim. Ozellikle gidis tarihimiz yaklasti ya, daha bir gel gitler oluyor bende. Kendimi Gavin'a karsi daha az sabirsiz buluyorum bazen ve cok kiziyorum kendime. Eve geldikten birkac gun sonra annemin ''eski pantolonlarini denesene, bunlar uzerinde emanet gibi duruyor'' demesi uzerine yanimda getirdigim tek normal pantolonu denedim ve cuk diye oturdum icine. Hemen aynaya kosup baktim kendime. Gercekten de olmustu, hatta cok da rahatti. Bir anda gulumser buldum yuzumu aynada, ama o gulumseme gozyaslarina donustu sonrasinda. Artik hamile degildim, ve bebegimle olan o bag gercekten kopmustu. Artik tek bir vucut degildik onunla. O artik kendi basina bir bireydi bebekte olsa. Kendimi toparladim hemen, sildim gozyaslarimi ve gidip kizimi kucakladim. Kokladim onu tekrar tekrar ve gene gulumsedigimi hissettim. Ne tuhaf degil mi, kucagimda oldugu icin ne kadar mutluyum ama o tekmelerini hissetmeyi nasilda ozluyorum.

11 gun sonra gobegi dustugnde kizimin gene gozyaslarimin suzuldugunu hissetmistim. Sanki o kuruyan gobek bagi, bebegimle beni baglayan son seydi. Artik benden kalan hicbir iz yoktu. Sonra ona sarilip kendime gelmem gerektigini hatirlattim kendime. Kizimin genlerinin yarisi benden geliyordu. Ne kadar tuhaf geliyor bunlari yazinca. Daha da tuhafi bunlari Gavin bebekken de ayni sekilde hissetmis olmam. Onun gobegi dustugunde de ayni huznu duymustum mesela.

Gavin ote yandan, yeni duzene alismis gibi gorunuyor. Canim oglum benim, gelip gidip kardesini tutmak istedigini soyluyor ya da opmek icin izin istiyor. Onunla konusuyor, oyuncaklarini tanitiyor:) Korkunc bir oyuncaksa ''korkma bu gercek degil, oyuncak''diye ekliyor. Kardesi ona gulunce cok mutlu oluyor ve ''Genevieve beni seviyor mu anne'' diye soruyor. Kendimi Gavin'in alakali alakasiz her tepkisini tartarken buluyorum. Acaba kardesine gosterdigi bir tepki mi bu, ya da gercekten mutlu mu diye irdelerken buluyorum kendimi. Onun uzulmesine hic ama hic dayanamiyorum.

3 haftadir daha farkli hayatimiz. Mutluyum cok, ancak gerginimde. Mood swingslerim tavan yapmis durumda. Elimden geldigince bebeklerime focuslanmaya calisiyorum ki olumsuz dusunceler ve hissiyatler gitsin. Eskiye donmek istemiyorum, eskisi gibi olmak istemiyorum; oyle bir hakkimda yok, luksumde.

fun at the beach:))

Dun guneye inerek plajda bir gun gecirelim dedik. Yaklasik 3 saat uzaklikta ki Padre Island a gittik tavsiye uzerine. Bir gun onceden de yorgun ve uykusuz oldugumdan sabah istedigimiz kadra erken cikamadiysakta yola erken denilecek bir saatte yoldaydik. Halen iki cocukla kapi onune cikmanin daha uzun surdugunu hatirlatmam gerekiyor kendime.

Gavin cok heyecanliydi ancak yol uzun geldi. Kizimiz cogunlukla uyuduysada meme molasida verdik tabi. Gavin'in cisi, kizim emmesi derken yol daha bir uzadi sanki. Okyanusu gorunce icim isindi ama. Eskiden beri denizi cok cok seven birisiyimdir. Okyanusun kokusunu icime cektim mutlulukla. Gavin'in heyecanini gormek daha da bir mutlu etti beni. Once birseyler yiyerek sahile indik. Su cok cok dalgaliydi. Gavin bir heyecanla girdi suya, ancak kisa surede urktu dalgalardan ve cok acilmak istemedi.

Dalgalarin buyuklugu nedenile simidini de hic cikarmadi uzerinden. Kisa sure sonra alisti dalgalara ve zevkle oynamaya basladi. Biraz kumdan kaleler yapti, biraz dalgalarin uzerinden atlama, biraz baliklari kovalama, biraz da deniz kabugu cikarma suyun dibinden:)) Onu kuma gommemizi istedi ama beline kadar geldigimizde gunes gozlerini rahatsiz etti sanirim ve uzanmak istemedi yere. Sadece bacaklarini gommus olduk bizde.

Genevieve esen ruzgar ve dalga sesleri esliginde mutlu mesut uyudu. Ara ara uyandiginda karni doyduktan sonra gulumsedi durdu bize. Canim benim, artik daha uzun sure uyanik kaliyor ve ciddi ciddi onunla yapilan sohbetleri dinliyor ve gulumsuyor. En cok da Gavin'a gulumsuyor sanki, oglusta bu durumdan oyle memnun ki:)

Birazda etrafi gormek istedigimizden aksam uzeri toparlanmaya basladik. Gavin hic ama hic ayrilmka istemedi plajdan. Malum burasi sahil yeri diye dusunerekten gelmisken biraz taze balik almayi dusunduk. Sordugumuz birkac kisi balikci nerdedir sorusu uzerine afalladi once, sonra hic duymadim yok herhalde dedi. Birisi akvaryum baligi mi, yemek icin balik mi dedi:)) Birisi bir yer tarif etti ancak gittigimzde gorduk ki, yokmus oyle biryer. Saat 8i gecmisti ki ben pes ettim.

Saat 12 de evdeydik. Oyle yorulmusum ki bugun kiz uyurken ben de uyudum, Gavin'a da laptopta Scooby Doo actim izlesin diye. Genevieve'in ilk plaj gezisiydi.

nur topu gibi bir carpal tunnel syndrome dogurdum!!!

Dun doktora gittim sonunda. Bugun de yapilan ''nerve study''leri benim de dusundugum uzere bilegim de ki ve elimde ki sorunun carpal tunnel syndrome oldugu kesinlesti. Dunden beri brace kullaniyorum. Kuzunun bakimi zor oluyor biraz tek elle, hele de o tek el dominant eliniz degilse. Hamilelikte ve sonrasinda gorulurmus cokca. Oldukca da ileriymis sinirde ki hasar. Temenni edelim ki brace ise yarasin dedi doktor, Colorado'ya donunce doktorunla temasa gecip, durum degerlendirmesi yapin dedi. Ameliyat riski soz konusu. Ameliyat degil tabi beni korkutn, sonra ki fizik tedavi ve iyilesme suresi. Okul acilacak yakinda. Bir bu eksikti demek istiyorum.

Neyse, positif olmama lazim, bugunlerde kendime en cok hatirlattigim sey ''stay calm, be positive''.

second doc visit and first bath:)))

Bugun ikinci hafta kontrolu vardi kizimin, kilo almis ve boyu uzamis yavrumun:) Hersey yolunda sukur. Gobusunde halen akinti olmasina ragmen banyo yapabilecegimizi soyledi doktor. Sonrasinda Gavin'i Pump it Up a goturdum. Zipladi, hopladi durmaksizin. Sonraisnda cok istedigi uzere ikini legosunu aldik ve eve gittik. Bu arada ilkini gecen hafta aldigimda soylemistim ona tek basina yaptigi zaman legolari ve tum parcalarini kutusunda tuttugu zaman yenisini alabilecegini soylemistim. Dun bir azimle oturdu ve kitapcigina bakarak gercektende koca robotu bir araya getirdi. Ben sasirdim dogal olarak cunku buyuk cocuklar icin olan bir lego(7-16 yas) ve o kadar cok ve kucuk parcalari var ki. Benim icin en onemlisi yerinde hicbirsey icin oturup dikkatini toplayamayan oglumun legolar icin tum dikkatini toplayabilmesiydi. Ayni yerinde yapmadi ya da sakince oturup yapmadi belki ama ziplasa da ya da odanin her kosesini ziyaret etsede bu sure icinde bitirdi ya. Benim icin bu cok cok onemliydi. Onun uzerine bugun ikinci lego Bionicle i aldik. Sonrasinda eve geldik cunku annemin birkac arkadasi bebek hayirlamaya gelecekti. Zaten Gavin eve gelip hemen legosunu yapmak istedigini keisn bir dille soyledi. Geri kalan gunu evde gecirdik annemin hazirladigi guzel mammalar ve arkadaslarinin guzel sohbetiyle. Dun de Jon'in sinifindan birkac arkadas gelmisti bebek gormeye.

Aksam kucuk bir merasim esliginde kizimizin ilk banyosunu yaptirdik. Sponge bath yaptiriyorduk simdiye kadar. Gavin hepimizden heyecanliydi neredeyse. Annem kameraya cekti, Jon resimler cekti. Ben kizi tuttum, Gavin da vuzudunu yikadi kuzunun. Birkac dakikadan sonra yeter diyerek cikti banyodan, ben bitirdim. Genevieve aglamadi, pek tepki de vermedi aslinda. Banyodan sonra pek rahatlamis gorundu ama. Emdi biraz ve uyumaya basladi misil misil. Offf nasil guzel kokuyor yavrus. Keske su kokuyu saklamak mumkun olsaydi.

Gavin'da kizimda oldukca mutlu bir gun gecirdi bugun. Onlar oyle olunca ben daha mutlu oluyorum.

P.S. Dogumdan beri sag elim ve bilegimde agri, uyusma ve karincalanma hissediyorum. Kizi emziriken bile agriyor, dunden beri farkediyorum ki sag gogusle emzirmeyi tercih ediyorum daha cok cunku elim cok agriyor. Sol goguste sut miktari daha az. Bu cok canimi sikti. Normalde Colorado'ya donunce randevu alacaktim ancak durum sut azalmasi olunca burada randevu almaya karar verdim. Ben symptomlardan carpal tunnel oldugunu dusunuyorum bakalim doktor ne diyecek.

Sea World!!!

07/17/2010

Onumuzde ki haftasonu Jon cok yogun olmadigi icin bu haftasonu birseyler yapmaya karar verdik. Daha dogrusu uzun zamandir SeaWorld'e gitmek icin bekliyordum, Jon zamanim var deyince hemen neden olmasin dedim. Hazirlandik ve yola koyulduk. Gavin 18 aylikti ilk ziyaretimizde ve Orlando Sea World tu o zaman ve Gavin dogal olarak hatirlamiyor o ziyareti.

Shamu showla basladik ziyaretimize, Gavin'in saskinligini ve mutlulugunu gormek beni cok mutlu etti. Hic soluksuz izledi tum showu. Sonrasinda bu yaza ozel olan Dolphin and Beluga whale show vardi. Ona tek kelimeyle bayildik. Gavin alkislarla ve hayranlikla izledi. Akrobatlarin atlayislarina ''wowww, that is cool'' diye tepki verdi show boyunca. Havuzda ve birkac ride a binerek gecti zamanimiz. Aksam Shamunun Rock showunu izleyerek gunumuzu tamamlamis olduk.

Minik kizimizda cogunlukla uyudu, acikinca uyandi biraz, emme alt degistirme derken tekrar uykuya daldi. Oldukca keyifli bir ziyarte oldu. Umairm Colorado'ya donmeden bir defa daha gitme imkanimiz olur.

bir ilk daha

07/16/2010

Bugun gene disardaydik butun gun, eve geldikten sonra kizin vucudunu sildim ve gobusunun dusmesinin yakin oldugunu anladim. Alkolle temizledim falan sonra Gavin geldi yanima oynuyordu yatakta. Ben de uzerimi degistiriyordum ki Gavin'in cigligini duydum ''anneeeee baakk''. Gittim ki gobek bagi elinde. Gobegini gidiklarken operken bir sekilde gibek bagi elinde kalmis. Oldukca uzgundu, hemen hem benden hem Genevieve'den ozurler diledi. Bu da kizimin gobek baginin dusme hikayesi oldu. Ancak yikamadik hemen halen tam iyilesmemis gibi gorunuyor. PAzartesi gunu doktor kontrolunde soracagim oncelikle.

first movie:)

07/14/2010

Bugun aksam Jon erken geldi sinema planimiz oldugu icin. Oglusun cok istedigi ''last airbander'' filmine goturmek istemedim acikcasi, gecen haftasonu vizyona giren ''Despicable me'' ye gittik bizde. Once mirin kirin etsede sinemada bir suru cocuk gorunce sevindi ve bir heyecanla 3 boyutlu film gozlugunu takip beklemeye koyuldu. Minik kizimizda her zaman oldugu gibi horul horul uyudu:) Hemen hergun disardayiz, arabaya koymamla gozunu kapatiyor, bir yemek icin mirildaniyor aralarda ve uyumaya devam ediyor sonra eve girince uyaniyor:) Bak bana ceken bir yonu daha var, sokakci benim kizim annesi gibi:)) Film boyuncada uyudu, sonuna dogru acikti sanirim, emdi biraz sonra gene uyudu.

Eglenceli bir filmdi aslinda ancak Gavin cok begenmedi sanirim. Genel olarak basarili ve eglenceli bir aile gezisiydi.

first doc. visit

07/12/2010

Bugun kizimin ilk doktor visiti vardi. Tesaduf ki oglumun da doktor ziyareti vardi ama ikiside farkli mekanlarda olunca ayni gune iki randevu almanin iki cocukla ne zor oldugunu ogrenmis oldum. Oglusun ziyareti parmaktan kan aldirmak istemeyince cok uzadi. Oyle bir hengame kopardi ki neredeyse sokaktan gecenler ne okuyor burada diye iceri girip bakacaklardi. Bizden hemen sonra Gavin'dan yasca daha kucuk oldugunu dusundugum bir kiz cocugu hic sorunsuz kan aldirdi ve aldigi stickeri hemen gogsune yapistirip gururla ortada dolanmaya basladi. Bunu goren Gavin hem korktugu icin mahcup hem de gipta dolu bakislarla kizi izliyordu. Kizin babasi '' seninle gurur duyuyorum, hic acimadi degil mi'' dedi ve kiz parmaginda ki banda bakarak ''aciyor, cok aciyor''demeye basladi ve aglamakli oldu. Ben de kizin ilk tavrindan sonra belki Gavin fikir degistirir diye hevesle izliyordum, kiz aglamakli olunca amanin simid ne halt edecegiz demeye basladim. Kiz aglamakla aglamamak arasinda gidip gelirken bizim isimiz bitti ve arabamiza bindik Genevieve'in kontrolu icin. Tam park yerinden cikmak uzereydim ki oglus ben kan aldiracam diye bagirdi. Oglum gidiyoruz artik, kardesin randevusu diye anlatirken bu defada ben kan aldirmka istiyorum diye zirlamaya basladi:) Geri donduk hemen kan aldilar ve gercekten de hic aglamadan gururla arabaya geri bindi.

Kostur kostur kizin doktoruna yetistik. Genel olarak hersey yolunda gorunuyor. Sarilik vardi bebisimde, onu kontroldu asil amac. Halen sari ancak kan alinmasini gerektirecek kadar sari degil. Guzel haberleri alinca mutlu mesut oglen yemegine gittik, sonrasinda da oglusa soz verdigim uzere ToysRus a gittik lego almak uzere. Ilgisini cekenler hep buyuk yas grubu icin olanlardi ve bir tane lego Bionicle serisinden robot gibi birsey aldik. Her zaman bir yerlere gitmek icin can atan oglum hemen eve gelmek istedi legosunu yapmak icin:) Oturup lego yaptik sonra.

Bu da boyle bir gundu iste.

devam 2

Bugun disari cikmadik hic. Evde dinlenmeye calistim ancak Gavin artik tavana tirmanir vaziyete gelmisti. Uzuldum onu oyle sikilmis ve basi bos birsey yapmaz sekilde zaman gecirdigini gorunce. Kizim uysal gidiyor simdilikk. Acikinca mikirdaniyor biraz, memeyi verince emmeye calisiyor ancak oyle sirin ki agzinin kenarina gelen hersey saldirmasi. Hicbirsey bulamayinca parmaklarini emmeye calisiyor. Ancak emzigi bir turlu emmiyor. Ilk iki gun emmisti aslinda. Sanirim o da uyandi bos bos emmenin gereksizligini. Oyle mis kokuyor ki Genevieve, offf bu kokuyu muhafaza edebilmenin bir yolu bulunsa. Icimi eritiyor yeni bebek kokusu. Ancak biliyorum ki bu da isik hiziyla yerini kusmuk ve kaka kokusuna birakacak.

BIr ara yatakta uzaniyordum bugun. Bir yanimda kizim bir yanimda oglum vardi ve ben kafamda halen iki cocuklu bir anne oldugumu kendi kendime tekrarlama ihtiyaci duyuyordum. Sadece Gavin'in annesiydim iki gun oncesine kadar ama artik kalbim bir baska minik kalp icin gucle atiyor.

Gavin Scooby Doo'yu izliyordu bilgisayarda bir ara. Ben de kizimla basbasaydim yatakta. Birbirimize baktik bir sure. O yoruldu kisa surede ve uyumaya basladi ancak ben gozumu kirpmaya korkar durumdaydim. Sanki bir mimigini kaciracakmisim gibi gozlerimi kirparsam. Sonra bu halini belegime iyice kazimak istiyorum. Oyle cabuk buyuyorlar ki ne oldugunu anlayamiyor insan. Sonra bu halleri unutuluyor malesef. Gavin'in oyle cok seyini unuttugumu farkediyorum ki kizimiz aramiza katildigindan beri. Genevieve'in yaptigi bazi mimikler ya da sesler hafizami tazeliyor ve ''aa Gavin'da boyleydi'' dedirtiyor.

Bir de kizimdan ozur diledim bol bol. Bu hamileligimde oldukca stresli donemler gecirdim. Onun da bu stresi hissettigini biliyorum. Lutfen beni affet canim kizim.

07/08/2010

..........................

07/09/2010 Cuma

Bugun hem kendi ruh sagligim icin hem de Gavin'a daha fazla kiyamadigimdan disari cikmaya karar verdim. Oglumu gecen hafta cocuk muzesine goturmustum ve cok keyif almisti. Gene cocuk muzesinin iyi bir secim olacagini dusunerek yola koyulduk. Genevieve cogunlukla uyudu, emmek icin uyandi. Bu arada gogus uclarim feci durumda, artik kremi daha sik kullaniyorum usenmeden. Gavin oyle mutluydu ki:) Onu oyle mutlu gormek beni cok sevindirdi. Canim oglum benim! Nasil cok seviyorum seni.

Muzede yaklasik 4 saat kaldiktan sonra Jon'in erken geliyorum birseyler yapalim mi teklifi karsisinda havalara uctum. Oyle yogun ki okulu, boyle arada yapilan kacamaklar da olmasa hic goremeyecegiz yuzunu askimi Dordumuz once yemege ciktik sonra biraz dolandik downtown da. Bu bizim ilk dort kisilik aktivitemizdi:) Cok da iyi geldi bana.

Bu arda hafiften baby blues basgosterir oldu. Ilk dogum sonrasi PPD gecirdim ve bu defa da olur diye cok korkuyorum. Bu konuda yazmak bile icimi acitiyor. Lutfen, lutfen, lutfen bu defa olmasin. Mutluyum cok ve boyle kalmak istiyorum kucuk ailemle birlikte.

........................

07/10/2010

Bu sabah hic keyfim yoktu. Gece cok uyuyamadim. Kahvaltidan sonra Genevieve de uyumusken biraz uzanayim demistim. Gavin'da Scooby Doo'ya bakacakti yanimda. Yatmadan pump it up in family time larini gormek istedim. Bize 10 dakika uzakta olanda varmis bir tane. 30 dakikamiz vardi baslamasina, bir hizla hazirlandiktan sonra yetistik sukur ki. Gavin kendinden gecti, zipladi da zipladi bir bucuk saat boyunca. Onu mutlu gormek benim keyifsizligimi ortadan kaldirdi biraz:) CGitme vakti geldiginde pek mutlu olmasada, bir daha ki sefere diye ayrildik.

Eve gittik cunku Genevieve'in uyanmasina az kalmisti. Artik rutinini ogrendim kizimin:) Jon erken geldi bugun(yuppiiiii) ve aksam disariya ciktik. O yokken gecmeyen zaman nasil oluyorda isik hiziyla geciyor o yanimdayken.

devam

Gece anyayi konyayi gorduk. 4 yasinda bir cocugun duzenine oyle guzel alismisiz ki, yeni doganin gece zirt pirt kalkacagini unutmusuz. Gece bebek bakimi konusunda ne kadar cok paslanmis oldugumu dusundum. Malum agladiginda ne istedigini falan cozmek zoruma gitti. Meme vermeye calistim her agladiginda, aklima bezine bakmak gerektigi cok sonra geldi. Gaz cikarma hic gelmedi. Boyle elim ayagima dolasmis vaziyette ve uykusuzluktan kendimden gecmis vaziyette gecirdik ilk gecemizi.

Ertesi gun Jon sinavi icin okula gitti birkac saatligine ve donuste annemle oglusu getirdi yaninda. Acaba o gun cikabilirmiyiz umudu vardi, ancak aksama dogru kizimizin 48 saat kalmasi gerektigini soylediler. Oyle olunca durum, annemle Gavin eve gittiler. Biz de kizimla kucak kucaga yatip babayi bekledik.

Ikinci gece ilkine gore biraz daha kolaydi. Sanirim hafizam yavas yavas geri gelmeye basladi. Ancak biliyorum ki kizimin cue larini ogrenmek icin zamana ihtiyacim var. Onun da zamana ihtiyaci var disarda kinhayata alismasi icin, kolay degil bu hayatla ilgili hicbirsey bilmiyor. Oyle saf ve caresiz ki bu yenidoganlar dusununce.

Emzirme fena gitmiyor saniyordum ancak meme uclarim cok canimi yakmaya basladi. Gunduz gelen emzirme hemsiresi gosterdi bebisi yanlis tuttugumu. Pehh, be ki 27 ay emzirdim diye gururla dolasirdim ortada:) Gel gor ki bu konudada hafiza kaybi gecirmisim. Simdi dogru teknikle denemeye devam.

Kizima iyice alistim. Oyle saf ve masum ki. Bakislari, hareketleri beni benden aliyor. Gavin'in onun yanina gidip kardesim demesi icimi civildatiyor. Bu arada halen Gavin'in kardesi oldugunu kendi kendime sesli hatirlatmam gerekiyor. Genevieve ve Gavin kardesler:) Halen tuhaf geliyor bunu dusunmek.

...........

J0n okuldan sonra Gavin'i ve annemi getirecekti ancak oglene eve gidebilecegimiz haberi beni nasil mutlu etti. Oyle olunca Jon direk hastaneye geldi bizi eve goturmek icin. Kizimla artik evimize gidecektik, yeni hayatimiza baslayacaktik.

Eve gitmek icin kizimi giydirdim uzun arayislarla aldigim kiyafetinin icine ve araba koltuguna oturttum. Bu sirada Jon'da esyalarimizi arabaya indirmisti. O sirada gok gurlemesi gibi bir ses duydum, bu ne ola ki diye dusunurken aklima bebisin kaka yapmis olabilecegi geldi. Dedim ya hafizam yavas yavas yerine gelmeye basladi diye. Koltuktan cikartmamla kizin kiyafetinin arka tarafinin tamamen kakayla kapli oldgunu gordum. Nasil yani??? Ben bu kiyafeti bulmak icin cok ugrasmistim. Onu eve sevimli kiyafteiyle getirip sonrasinda o kiyafeti keyifle saklayacaktim; tipki abisinde yaptigim gibi.

Mecburen nursery den kiyafet istedik. Eve hastane ustu ve altinda sadece bezle gitmis olduk! Jonathon bana takildi durdu '' bu kiz erkek-fatma gibi olacak, hic sevmeyecek pembeli -girly- seyleri'' Bu dusunce butun gun aklimda kaldi.

Eyooo, eve gidiyoruz:))

Dogumdan hemen sonra

Dogumun nasil oldugunu sonra yazacagim ancak su na ki hissettiklerimi paylasmak istiyorum. Bebis dogar dogmaz kucagima geldi ancak maviydi cok hatta morardi ve aglamadi. Sanirim sadece birkac saniyeydi ancak bana oyle uzun geldi ki. Hemen heaterin altina goturup agzinda ki siviyi cikarmaya calistilar ki nefes alsin. Sonra aglama sesini duydum, ve icime su serpildi bir anda. Ilk apgar scoru 6ydi ancak ikincisinde 9 a yukseldi. Ilk mudahalelerden sonra hemsire tekrar verdi kucagima bebisimi ve emzirip emzirmeyecegimi sordu. Oyle saskindim ki sadece'' simdi degil'' diyebildim. Bilemiyorum ikinci bebegi olan diger annelerde ayni sey oldu mu ama ben de Gavin dogdugunda kinden farkliydi hissettiklerim. Mutluydum ancak farkliydim da.

Gavin'dan baska birini emzirmek fikri rahatsiz ediciydi cok. Kizimi kucagimda tuttum bir sure, ona baktim uzun uzun ve Gavin'i kucagima ilk alisim geldi aklima. Gavin'a ne kadar bezedigini dusundum. Tek farki sanirim kizimin cok daha sakin olmasiydi. Gavin'in gozleri fildir fildirdi, Genevieve ise cok uzun yoldan gelmis de Jat lag olmus gibi uykulu ve sakindi. Sonra sacinin on tarafinda ki iz dikkatimi cekti. Sac degisik cikiyor sanki ne denir nasil anlatilir bilmiyorum o. Gavin'da da aynisi var ve ayni yerde. Simdi saci uzun oldugu icin belli olmuyor tabiki ama ilk dogdugunda sacsizken belliydi, simdi Genevieve'de de ayni belirgin.

Hemsire tekrar aldi onu isiticinin altina. O sirada Gavin geldi annemle birlikte. Gavin oyle mutluydu ki, ''baby is here, hello baby, welcome'' dedigini hatirliyorum. Gelip bana sarildi uzun uzun ve gozlerimi kontrol etti aglayip aglamadigimi gormek icin(dogum sancilari cekerken gormustu beni ve cok uzulmustu-sonra anlatacagim o kismi) Aglamadigimi gorunce mutlu oldu cok ve gobegime bakmak istedi hemen. Gobegin kuculmus anne, sisman degilsin artik dedi:) Bir benim yanima geldi bir bebegin yanina mutlulukla.

Sonra kizimi bebek odasina goturduler ilk muayenesi ve banyosu icin. Jon da gitti filme cekmek icin. Gavin yanima uzandi konustuk biraz. Onun onceisnde benim cigliklarim yuzunden cok korktugunu bildigim icin cok uzgundum acikcasi. Beni o sekilde gormesini hic istemezdim. O daha cok elimde ki IV ile ilgiliydi bir de asili olan serumla. Sonra beni cok sevdigini soyledi ve boynuma atildi. Canim oglum benim, her daim boyle sevgi dolu olsun yuregin,.

Beni odama aldiktan hemen sonra Jon annemi ve Gavin'i eve goturdu, kisa sure sonra Genevieve'i getirdiler yanima. Onu tekrar kucakladim ve optum. Gozlerini acti ve bakti bana ve o anda kalbimi caldi minik prensesim. Hosgeldin bebegim dedim ve tekrar kapatti gozlerini. Biraz onu izledikten sonra onu soyup gogsume koydum ve o sekilde kaldik bir sure. Sonra ilk emzirme denemesini gerceklestirdik ve o da abisi gibi egitimli cikti. Sanirim icerde kaldiklari ekstra gunlerde ders goruyorlar nasil latch olunur gibi. Saka bir yana ilk anda ki hissettiklerim kayboldu ve cok dogal geldi onu o sekilde gormek. Jon geldi sonrasinda ve yanimiza uzandi. Onun guzelligini izledik ve keske Gavin'da yanimizda olabilseydi dedik. Sanirim uyumusum sonra.

Kizimiz dogdu!!!

Minik kizimiz 5 Temmuz'da aramiza katilmaya karar verdi. Abisi gibi due date'ini 5 gun gecirdi(hos ilk due date'i 5 Temmuz, onu baz alirsak tam vaktinde gelen %5 lik azinliga girdi:)) Iki gun hastanede kaldik ve evimize geldik Carsamba gunu. Ikimizde iyiyiz. Gavin cok heyecanli ve mutlu, tabiki bir alisma donemi yasiyor, yasiyoruz. Kizimiz 3kilo 200 gr ve 52 cm dogdu, yani korktugum gibi 4 kilo degilmis:)

Gecen haftadan beri bir suru sey yazdim, onlari type edip postalayacagim.

40+5

Dun guzel bir 4th of July gecirdik. Gole gittik, botta gezdik, nehirde tup gezisi yapacaktik ancak saat elerlemisti ve aksama havai fisek gosterisi icin arkadaslarimizla bulusacagimiz icin eve gitmeye karar verdik. Aksam havai fisekleri izledik ve sohbet ettik bol bol. Eve geldigimizde saat 1 e geliyordu. Aklima 5 sene oncesi geldi havai fisekleri izlerken. Gavin'a hamileydim o zaman ve tum gosteri boyunca acaba bu sesler bebegime zarar verirmi korkusuyla izlemistim gosteriyi:) O zaman 7 aylik falan hamileydim tabi:)

Gec kalmis olmak beni cok yormuyor, hatta hamile olmayi ne kadar cok sevdigim dusunulecek olursa bundan memnunumda ancak her gun telefonla arayip ''ne oldu'' diye soranlar yok mu! Bu gidisle bu bebek 9 pounds olur en az, ya da yahu dogursana artik, e hani 30uydu niye hala hamilesin, eh gec geliyor erkek mi olacak yoksa gibi bir suru bir suru abuk laflar beni cok boguyor. Bunu oyle bir dille soyluyorlar ki akillarinca komik olmus oluyorlar. Bunlar beni birkac defa aglama noktasina getirdi son birkac gundur, sonra kendimi toparlayip son gunlerin tadini cikarmam gerektigini hatirlattim kendime. Ne de olsa oyle ya da boyle dogacak bu bebek:)

Gavin'cigim cok ama cok tatli. Bazen oyle buyumus geliyor ki gozume ve isyan edesim geliyor bebegimi geri istiyorum ben diye. Ama sonra gelip bana bir sarilisi oluyor ve anliyorum tekrar ne kadar buyurse buyusun o hep benim minik bebegim kalacak. Benim anlayisli, komik, zipir, gulen suratli bebegim olarak kalacak.

Buldugumuz ismin hikayesini de yazayim, sonrasina hatira kalsin. Biz malum cinsiyetini ogrenmek icin zarfa resim koydurmustuk falan filan. Bunu postunu atmistim onceden. Zarfi actigimiz gun sevgili anneannemin olum yildonumuydu. O hep aklimda, onu hep cok ozluyorum ama kendi ruh sagligim icin hep kafamin bir kenarina atiyorum cunku dusunmeye baslayinca beni cok etkiliyor ve sinirli yapiyor. Ancak yildonumlerinde bu kadarini yapamiyorum ve cok duygusal olabiliyorum. Zarfi actigimiz gun de oyle bir gundu ve icimden ''eger kizsa anneannemin ismini koymaliyim, koyacagim''demistim bunu da Jon'a soylemistim zarfi tam acmadan once. Bebisin kiz oldugunu ogrendikten sonra ben kendi arkadaslarima, Jon istekilere Emine ismini okutturdu ve malesef farkli sekilde okudular hep. Ondan sonra yavas yavas baska isim arayislarina basladik. Bir turlu ortak bir noktada bulusamadik. Aklimda hep ''Emine'' ismi kaldi ancak yanlis telafuz ediliyor olmasi beni hep dusundurdu. Jonathon her zaman ki mantikli yaklasimiyla beni aldi karsisina sonradan ve konustuk biraz. Gavin'in middle nameini guzel soyleyebiliyorlar ama kac kere kullaniyoruz dedi, varsinlar yanlis okusunlar bu seni cok mutlu edecek ve eminim anneannen de cok gurur duyacak dedi ve hala istiyorsam Emine ismini vermemiz gerektigini soyledi ve ben de hemen tamam dedim:) Iste boyle.

Ingilizce ismi

40+4!!!

Bugun 4th of July! Bugun bari gelseydi bebis dedim, little firecracker, ancak hicbir belirti yok. Ancak isimde karar verdik artik, hani ismim yok diye gelmiyorduysa diye yaziyorum:) Dusundugumuz isim Genevieve Emine:) Eh isminde oldu, mazeretin kalmadi kucuk hanim:)

40 weeks!!!!

Evet bugun itibariyle 40. haftayi da devirdim, evet evet hala hamileyim:) Her zaman dedigim gibi bebis cok kilolu olmadigi surece cok sikayetim yok. Haftya bir randevumuz daha var, gerekli testler falan yapilacak. Bu haftasonu da 4th of July haftasonu yani askeriyeye 4 gun, diger calisanlara 3 gun tatil. Cogu insan kucuk tatil planlari yapiyor. Bizim de kucuk bir planimiz vardi ancak bebisin henuz gelmemesi planlarimizi suya dusurdu. Gavin'cigim SeaWorld'u gormeyi cok istiyor, sonra ben su cok bahsedilen su parkini gormek istiyorum. Neyse, 5 haftamiz kaldi, umarim saglikla gelir minik yavru aramiza da gitmeden istedigimiz seyleri yapma firsati da buluruz.

Dunden beri bel agrim fazlaca, onun disinda buyuk bir sikayetim yok. Halen carsili pazarli, havuzlu geciyor gunlerimiz. Gavin son birkac gundur hafif kirgin, atesi cikiyordu ara ara, bugun cikmadi. Ancak halen uzerinde var birseyler. Sanirim Hurricane Alex Texas'a dogru geliyormus. Birkac gundur yagisli geciyor gunler. Hava soguk degil ancak bunaltici sicakta yok.

Isim konusunda halen bir orta yol bulamadik. Annemin cok istedigi bir iki isim var, ben birisine sicak bakiyorum ancak onu da Jon begenmiyor. Annem de bizim buldugumuz ingilizce ismi begenmedigi icin buldugu isimde diretiyor:))

Son olarak unutmadan gecen hafta ki acil ziyaretimizi yazayim. Her daim cok aktif olan bebisimi koca bir gece ve gun hissetmeyince acile kostuk. Beni baska bir hastaneye naklettiler gerekli bazi testler icin. Ancak hastaneye ambulansla gonderdiler:) Simdiye kadar hic ambulansla seyehat etmemistim dogrusu. Ancak sabahin 3 u oldugu icin ve cok yorgun oldugum icin gozlerim kapandi cogu zaman. Yapilan testler sonucu hersey yolundaydi ve bebisimizin sadece cok uykulu bir gunune denk geldigine kanaat getirdi doktorlar. Bu arada burada gittigim hastaneden hic ama hic memnun degilim. Oyle buyuk sikayetlerim oldu ki, hepsini de gerekli makamlara bildirdim ve bildirmeye devam edecegim.

39 weeks

Daha sik yazabilsem de su havadisleri. Hos gezip tozmadan baska bir havadis yok aslinda.

Gecen haftadan beri durmaksizin carsi pazar geziyoruz, ogleden sonra havuza gidiyoruz. Annem bir iki arkadasini ziyaret etti bu arada. Havalar oldukca sicak ancak konustugum herkes daha bu sicaklarin bir baslangic oldugunu soyluyor. Sicaklardan sikayetim yok aslinda ancak su gunesin zararlarindan sikayetim cok. Gavin'i oyle cok kremliyorum mesela genede yandi biraz, malum acik tenli oluncada urkuyorum gunese temasi olunca. Kendimi de kremliyorum tabiki. Ben koyu tenli olmama ragmen son 3-5 senedir yuzumde ve kollarimda gunesten olusan lekeler artti mesela.

Aaaaa bak harika bir indirimi yakalamis oldum, onu da yazayim:) Malum oglusa ve bebise araba koltugu almistik gecen haftalarda. Babiesrus ta araba koltuklari falan indirimdeymis diye mail gelmisti. Ayni urunler oldukca indirimdeydi hatta aldigim cantada olmak uzere. Aldigim koltuklari iade edip BRU tan ayni urunleri almayi dusundum once ancak istedigim renkler sadece online dukkanda vardi ve haliyle urunlerin gelmesi zaman alacakti. Sonrasinda aklima Amerika'da ki musteri hizmetlerinin harikaligi geldi ve ilk alisveris yaptigim magazanin musteri hizmetlerini arayip BRU'nun kuponunu kabul edip etmediklerini sordum. Onlarda tabiki ediyoruz dediler. Ertesi gun magazaya kuponlarla gidip arada ki farki geri almis oldum. Toplamda oyle az uz da kar yapmadim laf aramizda:)

Bugun doktor kontrolum vardi. Hicbir degisiklik yok. Doktor bana bebisin gelisine az zaman kaldigini, hazir olup olmadigimi sordu. Soyle bir dusununce aslinda bir sure daha gelmese ne iyi olur deyiverdim:) Gayet guzel uyuyorum, geziyorum, oglusla super zaman geciriyorum. Bebis gelince uykuydu, beslenmeydi, alt degistirmeydi dertleri baslayacak dedim:) O da bunlari bildigi icin sanirim bize verebildigi kadar fazla zaman veriyor:)

Haftaya kadar degisen birsey olmazsa NST ve US icin tarih alacagiz sanirim. Bu arada toplamda 9 pounds almisim, ona cok sevindim. VS gayet iyi. Bol bol yuru dedi doktor, hehe basindan beri hep ayakta oldugum icin bu hamilelikte bebise viz geliyor yurumeler dedim doktora. Malum oglusta gec gelmisti, benim cocuklar boyle demek ki dedim.

Gavin oldukca heyecanli, artik her sabah kardesine cikma zamaninin geldigini anlatiyor. Oyle komik nedenlerle geliyor ki her sabah, gulmekten kiriliyorum:)

Keyfimiz simdilik yerinde, insanlar biraz tuhaf burada. O ayri bir post konusu olur da neyse. Herkese iyi geceler...

38 weeks?

Inanmasi zor! Son 2 haftaya girdim. Gunluk yasantimda unutuyorum aslinda cunku son haftalari ilginc bir sekilde daha rahat geciriyorum. Hemen hemen butun gun disarida carsi pazar gezerken buluyorum kendimi, sonrasinda da saatlerce havuz keyfi oglusla:) Aslinda bebis gelince bu rahatimiz bozulacakmis gibi bir hissiyat icerisindeyim ya hadi hayirlisi.

Bugun doktor kontrolum vardi. Hersey normal gorunuyor. Toplamda aldigim kilo 8 poundsa cikmis yani 4 kiloya yakin. Umarim dogumdan sonra kilo almam Gavin'da oldugu gibi. Dogumdan iki hafta sonra ne karin ne popo hicbirsey kalmamisti ki o zaman 9 kiloya yakin almistim. Ancak 1 ay kadar sonra hizla kilo almaya baslamistim, feciydi durum. Bu defa zaten fazla kilolarla basladigimdan o luksum olmamali.

Bebise halen bir isim bulamadik. Ilk isim olarak iki isim arasindayiz aslinda ancak orta ismi yani turkce isimde cok zorlaniyorum. Dogru duzgun isim websiteside yok turkce, ayni siradan isimler ve tuhafca olan yeni isimlerden olusan ayni grup isim cikiyor karsima hangi web sitesine bakarsam bakayim. Anlamadim ne is.

Gavin'a olan askim her gecen gun dahada artiyor bu arada. Daha fazlasi olamaz diyorum her defasinda ancak o beni kendine asik edecek birsey yapiyor ve buluyor surekli. Canim oglum benim. Oyle sevecen, oyle tatlisin ki, senin benim oglum oldugunu, hayatimda yer aldigini dusundukce ne kadar sansli oldugumu dusunmeden edemiyorum. Oyle buyuk bir kalbin var ki senin, umarim hayatin boyu o kalbe goirmeyi hak eden insanlar cikar karsina.

Sabha uyanir uyanmaz gobegime sarilip ''gunaydin baby, wake up, it is light out'' demeni cok ozleyecegim:) Gun icinde olup biteni bikip usanmadan gobegime anlatisinida:) Elinin altinda kipirdanma hissettiginde ki yuzundeki heyecan ve gozlerinde ki isiltiyi hic unutmak istemiyorum. O guzel gozlerinin ici guluyor resmen.

Bir de havuz sefalarina degineyim unutmadan. Geldigimizden beri hergun havuzda saatlerce oynuyor Gavin. Oldu olasi suya bayilir, cocuklarla oynamayi cok sever. E ikisi birden olunca burada yemede yaninda yat tarifesi gibi birsey oldu onun icin. Nasil mutlu anlatamam. Oyuncaklarini cok guzel paylasiyor herkesle, cok da guzel oyunlar oynuyor. Tercihi her zaman ki gibi buyuk yas grubu cocuklar cogunlukla:) Iki gundurde hafif dalarak yuzmeye basladi, acayip mutlu tabi. Bugun bir adim daha gidip normal yuzmeyi koivirmaya basladi sanki:) Ancak yaklasik 3-4 saat durmadan havuzda yuz, atla, kucuk havuzla buyuk havuz arasinda mekik doku vs. vs. cok yoruluyor. Aksam kendisi soyluyor cok yorgunum yatmaya gidiyorum diye:) Kulaklarima inanamiyorum. Demek ki buymus, benim havuzlu bir eve ihtiyacim varmis basindan beri. O surekli taklalar atip, amuda kalkan, parendeler atan, koltuklarin tepelerinden inmeyen, parkta saatlerce oynadigi halde halen enerjisi bitmeyen, profesyonel kosucular gibi uzun mesafeler kostuktan sonra saatlerce bisiklete ya da skate board uzerinde fink atan oglumun caresi havuzmus:) Havuza gidiyorduk zaten yuzme dersleri icin ama haftada iki saat tabiki yeterli olmuyormus. Gunde 3-4 saat durmadan oynayinca aksama yataga kosa kosa gidiyormus. Dinsizin hakkindan imansiz gelir hesabi, oglumun ilacida buymus:)

Simdi yatmaya gidiyorum, oglusla birlikte benimde hasatim cikiyor. Sea world e gitmek icin can atiyorum ancak su halimle hicbir slide ya da ride'a binemeyecegim icin dogum sonrasini bekliyoruz. Gavin 1 haftaya yakin gec geldiginden bu bebisinde gec gelecegini dusunuyorum ki onceleri boyle dusunmuyordum. O bakimdan haftaya ki randevudan once bir gelsime olacagini sanmiyorum bizim cephede:)

geldiiik:)

Gecen hafta iki gunluk araba yolculugu sonrasi askima kavustuk:) Yolculuk oldukca rahatti ve eglenceliydi. Gavin uyumluydu, benim biraz sirt agrim oldu araba kullanirken o kadar. Ilk gun yaklasik 10 saat araba kullandiktan sonra guzel bir otelde mola verdik. Gavin oyle heyecanliydi ki otel odasinda:) Her yere girdi cikti, yatakta zipladi sonra buz dolabinin icini bos gorunce '' kim yemis tum herseyi'' diye cikisti bana:) Oysa gecen yazdi 1 haftalik New York seyehatimiz, o zaman otel odasi umrunda bile olmamisti.

Ikinci gunun sonunda askima kavustuk. Gavin her daim bana cok duskun olmustur, Jon gittikten sonra gorunurde bir degisim olmamisti onda. Son donemde ki ekstra hircinligi haric. Acaba babasini mi ozluyor diye aklima geldiysede cok uzerinde durmamistim bu olasiligin. Ancak babasini gordukten sonra ki mutlulugu, ona sarilmasi gozlerimi doldurdu. Hemen yemege gittik birlikte, ancak heyecanindan yemek bile yiyemedi. Anlatti da anlatti babasina birseyler, kuyruk gibi pesinde dolandi. Meger nasil ozlemis babasini bu 6 hafta icinde, canim benim.

Bir haftadir cogunlukla disarida gecti zamanimiz. Gabin'in car seat'ini degistirdik. Ancak normal booster seatlere guvenemedigimden Britax'in yeni cikan Frontier 85 modelini aldik oglus icin. Evet evet 85 poundsa kadar:) Neredeyse 5 feete kadra halen 5 point harness la kullaniliyor ki bu benim icin en onemli ozellikti, sonrasinda normal booster seklinde arabanin kemeriyle kullaniliyor. Ayrica harnessi kullanirken hafif bir recline ozelligi var ki halen arabada guzel uyku uyuyan oglus icin cok rahat oldu. Tabi bebegimizide unutmadik. Onun icinde infant seat aldik. Ikiside kirmizi:)))

Bebise ufak bir yatak aldik, ufak tefek son eksiklerini tamamladik. Ancak bir isim bulamadik halen. Hemsireler, doktorlar koyacak kizin adini sanirim:)

Ben ilk doktor gorusmemide yaptim burada. Due date te hafif bir degisiklik oldu ve Haziran sonuna atildi tarih. Onun disinda hersey normal, hastaneyi gezdik falan filan.

Ha bir de bu arada derede arabami degistirdim. Bu cok uzun hikaye aslinda ve sinir bozucu ama not dusmek adina yazayim dedim.

Jon sabahin korunde gidip aksam gec geliyor, sinav ustune sinav oluyor. Cok fazla goremedik acikcasi, ancak genede cok mutluyuz. Iyi ki gelmisiz.

Hergun aksam uzeri havuza gidiyoruz oglusla. Yuzgecleri cikacak yakinda. Oyle ki saatlerce durmaksizin suda oynuyor genede gitme vaktinde mizirdaniyor. Halen simitle falan yuzuyor alsinda, ancak bugun dalgic gozluguyle dalmaya calisirken bir anda yuzmeye basladi. Suyun yuzunde beceremiyor yuzmeyi ama dibinde beceriyor biraz. Eh belki boyle boyle olacak bu is.

Bir de kotu haber; Sevgili Macbook umun keyboardu tamamen kitlendi. Apple servise goturecegim ama muhtemelen yeni bir macbook bana daha ucuza patlayacak. Simdilik Jon'in macbookuna el koymus bulunuyorum. Bu da tatsiz bir olay oldu ama ne yapalim saglik olsun.

derin dusuncelerdeydim bugun....

Yarin sabah yola cikiyoruz. Onumuzde uzunca bir yol var, hedefim iki gun icinde askima kavusmak ancak 3 gunde olabilir. Son posta camasirlarin kurumasini bekliyorum simdi. Bugun iki hamile arkadasim vardi bende, birisi temmuz sonunda dogum yapacak, digeri eylul sonunda. Onlar giderken kafama dank etti, bir daha ki sefere gordugumde onlari ben artik hamile olmayacagim. Icimi br anda bir huzun kapladi, nasil anlatilir ki bu hissiyat. Bebegimle tanismayi tabiki cok istiyorum ancak hamileligin sonlarina yaklasiyor olmak icimi birazda olsa burkuyor.

Sonra canim oglumu yaptigi taskinliktan oturu odadan cikmama yasagini kaldirmaya gittigimde, icini ceke ceke boncuk boncuk gozyaslari dokerken buldum yataginda. Konustuk onunla uzun uzun, aslinda bu aralar ona ne kadar haksizlik yaptigimi farkettim. Okulun stresini ne kadar yansitmamaya calistimsada olmadi eminim, sonra en super oyun arkadasi yani babasi gitti, baska ailevi yogunluklar ve stres derken o da cok yoruldu. Buyumeye calismanin kendi basina zorluklari yetmezmis gibi bir de bu degisikliklerle ugrasmak zorunda kaldi canim benim. Eh en onemlisi de gelecek olan kardes. Cok olumlu, cok sevecen ama kimbilir o minik kafasinda neler donuyor. Bana bugun ''nasil iyi abi olunur bilmiyorum annecim'' dediginde acaba sen iyi abi olacaksin diye tekrarlarim baski mi yaratiyor onun uzerinde diye dusunmeden edemedim. Gozyaslarini silerken bir anda o yeni dogan bebegim oldu gozumun onunde. Sonra ona sarildigimda uc kisilik mutlu ailemizi dusunup, kizimizin aramiza katilmasinin nasil bir degisiklik yaratacagini dusundum. Oglumla basbasa yaptigim seyler geldi aklima, sonra onun benim icin nasilda ''tek'' oldugu, onun benim ilk goz agrim oldugu, onunla cogu seyi ogrendigim ve hala ogreniyor oldugum, minik kollarini boynuma dolayip beni sevdigini soylediginde nasil icimin eridigini dusundum. Onun o ilklerini ve duydugum mutlulugu ve heyecani dusundum, sonra bazi kararlarimdan duydugum pismanliklarimi, hep daha iyisini yapmak icin cabalarimi, ve en cokda o uc kisilik sakin yasantimizi dusundum. Sonra neden ikinci cocuk istedigimizi hatirlamaya calistim, sanki cooook uzun zaman onceydi bu karari vermemiz. Oysa uc kisilik hayatimiz gayet mutluydu, neden istemistik acaba ikinci cocugu?

Canim ogluma cogu zaman yetemedigimi dusunurken, nasil ikinci bir minikle ilgilenecegim ben? Nasil ikisinede gerekli zamani ayiracagim? Evet evet, ben cok korkuyorum su an. Hayatimizda olacak degisikliklere hazir degilim hic, Gavin'dan sonra baska birini o kadar sevememekten korkuyorum, hatta oyle ki Gavin kadar sevmekten korkuyorum bazen cunku o benim icin hep ''tek''ti. Sanki baska bir minik gelince hayatima bu sevgi paylasilacakmis gibi geliyor ve Gavin'a olan sevgimi paylasmak istemiyorum.

Butun bu dusunceler kafami allak bullak etti bugun. Bir anda kafama dank etmedi bunlar ancak bugun cesareti buldum kendimde bunlari dile getirmek icin.

Sonrasinda oglumla parka gittik, gene kostuk eglendik ana ogul basbasa ve tekrar mutlu oldugumu hissettim. Cunku onun mutlulugu, kahkahalari benim mutluluk kaynagim oldu. Onun gulen gozleri beni guldurdu hep. Minik kizimin kipirtilari esliginde gulup oynadik canim oglumla.

Sonrasinda sevgili Cujo'muzu breederimiza goturduk. Cujo'nun manitasinin hamile oldugunu ogrendim, hehe due dati hemen hemen benimkiyle ayniymis:))) Anneanne oluyorum iyi mi! Gulsem mi aglasam mi bilemedim. Eh donuste puppyleri de gorururuz artik. Cujo diger aile fertlerini gorunce bizi unuttu tabi. Sonra oglumla evin yolunu tuttuk.

Askimi cok cok ozledim, sabirsizlikla ona kavusmayi bekliyorum. Tekrar uc kisi olacagiz yasasin. Sanki uzerinden yillar gecmis gibi hissediyorum oysa 2 ay bile olmadi.

Bize iyi yolculuklar simdiden. Aklima buraya ilk gelisimiz geldi, oglum canim oglum 11 aylikti ve dusundugumden de kolay 3 gunluk araba yolculuguydu. Umarim bu defada oyle olur.

gunluk

Iki gun once ebayde oldukca guzel cloth diaperlar buldum ve kacirmadim tabi. Sabirsizlikla bekliyorum. Dun de craigslistte super bir medela pump buldum hemde hic kullanilmamis. Sonunda bizim kiz icin birkac kiyafet harici birseyler almis oldum. Ah bir de isim bulabilsem!

Bugun yanimda goturecegim bebek kiyafetlerini yikadim, katladim. Persembe sabahi yola cikmak niyetindeyim. Hazirliklari hizlandirmali sanirim. Deli gibi temizlik yaptim kac gundur, o da bir nevi hazirlik sayilir sanirim:)

Bugun cok sevgili canim arkadasimla yine ve yeniden bizim evde bir sushi party yaptik. O da hamile ben de hamile olunca unagi agirlikli oldu menumuz, e sakinin olmadigini belirtmeme gerek yok sanirim. Genede harika ve bol kahkahali bor sohbet ve cok lezzetli ev yapimi sushilerimizle guzel bir ogleden sonra ve aksam gecirdik.

Bu ara erkek cocuk yetistirmeyle ya da onlari anlamayla ilgili kitaplar cok okuyorum. Benim oglus burda ki deyisle''strong willed child'', durum boyle olunca cogu sey sokmuyor kendilerine. Kitaplari bitireyim yazarim usuncelerimi. Ha bir de, oyle guzel ki textbook harici seyler okumak uzun zaman sonra. Cok ozlemisim cok!

Son birkac haftadir kasilmalari fazlaca hissediyorum. Son bir haftadir falan siddetli hissediyorum bu kasilmalari. Oyle ki beni uyandirabiliyor gece, ya da oturdugum yerden ziplatabiliyor. Bu durum hamileligin sonlarina geldigimin belirtilerine alamet malum, tabi huzunleniyorum boyle olunca. Malum son bebek, son hamislik! Offf, 9 ay cok kisa hakikaten hamilelik icin. Demismiydim filler gibi olmak istedigimi, iki yila yakin, oh ne guzel.

Gavin gec dogdugu icin, bebisi de due date ten once beklemiyorum aslinda, ama iki gunluk araba yolculuguna cikacagim icin aklimdan gecmiyor da degil hani yolculuk sirasinda dogumun baslamasi ihtimali. Sonra, yok yok abisi gibi yerini sever bu da diye rahatliyorum:)

Simidlik bu kadar Yarin cok cok yogun bir gun olacak, oyle cok yapilacak ve aranacak yer var ki. Canta hazirlamak lazim birde:)

inciler

Uzun zamandir yazamadim oglumun incilerini:) Malum unutmadan yazmak lazim biryerlere. Arada facebokta yaziyorum ama hepsi birarada olsun degil mi:))

Efendim oglum kardes fikrine cok cok alisti. Her gun kardesiyle ilgili sorular soruyor ve cogu zaman komik yorumlar yapiyor. Benim karnimda oldugu icin bebis onu sadece benim duyabilecegimi dusunuyor. Ben bir nevi araci durumunda oluyorum onun gozunde. Kardesine cevabini direk veriyor ama onun ne soyledigini duymak icin bana donuyor:))

Mesela gecen gun evin onundeyken yanimiza gelen komsulara havladi Cujo. (Cujo evdeydi) Gavin hemen bana dondu ve '' what does the baby say about Cujo now?" diye sordu. Ben de onun birazcik korktugunu soyledim. Karnima yaklasip " it is ok sis, it is our dog Cujo, he is a good dog, don't be afraid'' diye devam etti ve bana donerek ''simdi ne diyor'' diye sordu:)) Ben de artik kardesinin korkmadigini ve sana tesekkur ettigini soyledim ve sevindi oyuna devam etti:)

Gecenlerde aksam yatmadan once karnima dondu ve ''stop kicking anne, it is not nice'' diye ekledi:))

Bir sure her gun kardesine oyuncak siparisi veriyordu cunku kardesinin geldiginde Gavin icin ozel birseyler getirecegini ama surpriz olacagini soylemistik. Uzun sure her aksam gobegime siparis verdi sabah fikrini degistirdi baska siparis verdi:))

Simdilik bu kadar, canim oglum benim. O minik kalbi nasil sevgiyle dolu. Seni cok ama cok seviyorum ben.

havadisler

Gunler cok yogun sekilde gecip gidiyor, ama oyle guzel ki yatakta oglumla sabah keyfi yapmak, sonra kafamiza gore plan yapmak ve onun cok cok mutlu oldugunu gormek:) BIr de havalar isinsaydi diyecektim ki dunuden beri o da oldu. Yuppiiiii!!!

Ailevi bazi durumlardan oturu yogunlugumuz ve stresimiz tavandaydi, ama hersey guzel simdi. Carsambaya ya da persembeye askimin yanina gitme planimiz var. Evde bazi tamir islerinden oturu biraz rotarli olacak bu gidis ama gec olsun guc olmasin demek lazim. Tabi u haftadan sonrayada kalmak istemiyorum, malum doguma cok az kaldi. 16 saat araba kullanmak kolay olmayacak son haftalarda.

Gecen hafta icinde doktor kontrolumde konustuk doktorla tatil planimizi. Ara ara kesin mola ver dedi, hehe ben de ki bu cekmis idrar torbasi yuzunden her 30 dakikada mola veririm ben deyince eh doguma kadar varirsiniz o zaman dedi:) Saka gibi ama bebek daha bir asagiya mi indi nedir, surekli tuvaletteyim. Gecen gun 'toysrus' ta zirt pirt Gavin'i da tuvalete surukluyordum. Bana sordu neden bu kadra cok tuvalete gittigimi. Acikladim bebegin bazen o bolgeye baski yaptigini falan filan. Bir sonra ki tuvalet ziyaretime gelmek istemedi tabiki ve ciglik cigliga soyle bagiriyordu '' there is no baby in my tummy, I don't need to pee''. Tabi kahkahayi bastim ama altima da kacirmis oldum gulecem derken. E hep Gavin altina kaciracak degil ya, bir de benden olsun:)))

Bu arada 34. hafta kontrolumde toplamda 5 lb yani neredeyse 2 bucuk kilo aldigimi ogrendim ama beni daha cok sasirtan bebegin neredeyse 6 lbs oldugunu ogrenmekti. Iyice serpilmis icerde, sanirim bir 9-10 lbs olacak. Ben bu defa epiduralsiz bir dogum yapmak niyetindeydim ancak bebegin buyuklugunu ogrenince tirstim acikcasi. Jon'in yorumu ise'' biz neden isim bakiyoruz ki bu kizin adini 'Dana' koyalim, hem ingilizce hem de turkcesi anlamli olur''. Allahtan o an cisim yoktu, yoksa bir altima kacirma vakasi da o an yasanabilirdi:))

Umarim su bahce islerimiz bu haftasonu biterde carsambaya ya da persembeye yola cikabiliriz. Offf degisiklik istiyorum artik, bir de askimi cok cok ozledim!

isimsiz...

Acaba isimsiz dogacak olan ilk bebek benim kizim mi olacak???? Neden bu kadra zorlaniyoruz, neden iste bu dedigimiz bir isim cikmadi karsimiza? 7 hafta kaldi, herhalde buluruz daha!!!

Annelerin gunu!

Oncelikle tum annelerin anneler gununu ben de kutlayayim da adet yerini bulsun.

Ben boyle gunleri kucukten beri severim ve annem icin bahceden toplanmis bir cicek ya da ozenle hazirlamis bir kahvaltiydi eskilerde. 5 yildir anneler gunum kutlaniyor benim de. Buyudukce butun bu gunlerin aslinda para tuzagi oldugunu anliyor insan, hatta tv reklamlari beni cok cok sinirlendiriyor oyle ki sanki birseyler satin alinmazsa, annelere deger verilmiyormus hissi yaratiliyor. Bu tum ozel gunler icin gecerli tabiki.

Isin ozunu bizler cok iyi biliyoruz, ben de anne olduktan sonra cok daha iyi anladim diyebilirim. Cocuklarimiz mutluysa, saglikliysa hergun bizim gunumuz. Onlarin opucugu, gulumsemesi, canlari yandiginda gogsumuze kafalarini yaslamalari ne bileyim iste onlarla olan her an bizi en mutlu anne yapmiyor mu?

Dun aksam yatmadan once sabah kaltiginda once anneannesinin yanina gidip anneler gunun kutlu olsun demesini, sonra da benim yanima gelip aynini yapmasini istedim. Tabi sabah once yanima geldi ve ''ne dicektim ben'' diye sordu:)) Sonra ikimizede ayri ayri sarilip optu ve ''happy mother's day'' diye bagirdi. Iste bizim bugune ait kutlamamiz da bu sekildeydi.

Canim oglum benim, sayende ne cok sey ogrendim ben. Iyi ki benim oglumsun da bana bu guzel duygulari tattiriyorsun. Sayende hergun kutlayacagim bir gunum var, sen beni hergun ''mutlu anne'' yapiyorsun, bundan iyisi can sagligi:))

istek

http://nehir-im.blogspot.com/ So gelismeler beni de cok uzdu, umarim en kisa zamanda eski nesesine kavusur. Bunu okuduysaniz siz de olumlu enerjiler gonderin o tarafa ne olur, miniklerin hastalanmasina hic dayanamiyorum!

update!

Yazacak cok sey var ama yok! Tuhaf seyler. Jon gittikten sonra degisen cok sey oldu tahmin ettigim gibi. Benim en onemli destegim gitti sonucta, bir anda elim kolum kirik kalakaldim. Gavin ve okul beni cok zorladi, zaten olmayan zamanimi daha dikkatli planlamak durumunda kaldim ki bu hic kolay birsey degildi benim icin. Oglumun bazi tepkileri, bazi sorulari beni oyle cok dusundurdu ki, zaten okula basladim baslayali icimde bitmeyen bu sucluluk duygusu tavan yapti. Gecmis ve gelecekle ilgili kararlarimi tekrar gozden geciriyorum bu gunlerde.

Hamileligim genel olarak rahat gecsede, ufak tefek komplikasyonlar olmuyor degil. Doktor son gorusmede ''biraz agirdan al yoksa geri kalan zamanini yatakta gecirmek zorunda kalacaksin'' dedi. Jon gittiginden beri birkac kilo verdim sanirim. Su an hemen hemen hamile kaldigim kilodayim(gobek olcum 2 hafta onden gidiyor o ayri!), halen ayilma bayilma durumlari soz konusu, bunun yaninda sancilar oluyor fazla siddetli ve bebegimizin US'unda cikan birkac marker halen gundemden dusmedi. Gavin'in bu kenidini hicbir seye verememesi fiziksel aktivite haric (gunun buyuk bir kismini amuda kalkar sekilde ya da parende atarak geciriyor), yemek yerken bile iki lokmadan sonra takla atmaya baslama durumlari, ve muhtemelen bundan oturu kilo alamamasi(4bucuk yasinda, 16 kilo) doktorumuzun artik belki daha detayli bakmaliyiz demesine neden oldu. Bazi specialistlere gonderdi bizi, genel olarak bir bakacaklar gelisimine.

Bu kadar sikintinin icinde beni cok mutlu eden sey Gavin:) Adini yazarken bile yuzumde guller actiriyor bu cocuk! Bebisi(evet halen bebis, cunku bir isim bulamiyoruz ona) oyle kabullendi, oyle sevecen ki. Gecen gun odasinda saklanmis sekilde oyuncaklar buldum. Oglusa sordugumda bebek icin sakladigi oyuncaklar oldugunu ogrendim. Kendince uygun buldugu birkac seyi kardesine vermke icin koymus bir koseye:) Yumusak kopek topu, yumusak, kucuk tavsancik ve sallayinca ses cikan bir muzik aleti! Zirt desen aglayan ben, bunlari gorunce ve duyunca hungurdedim tabi, bana sarilip ''uzulme, senin icin de oyuncak bulurum ben'' dedi.

Bu kadar depresiflik yeter sanirim. Umarim hersey daha guzel olacak, umarim en kisa zmaanda bebisimize bir isim bulacagiz, umarim ben sucluluk hissetmeyecegim kararlar alacagim!

Daha once bahsetmistim sanirim ne kadar duygusal oldugumu, simdilerde zivanadan cikmis durumda benim ruh hallerim.

28. hafta mi???

Inanamiyorum! Nam-i deger 3rd trimester gelmis bile! Eh gobusun buyumesinden belli aslinda ama dusununce ne cabuk gecmis bu zaman demeden edemiyor insan. Bebis icin birkac ust bas disinda hicbir hazirligimiz yok henuz. Araba koltugu, bebek arabasi yatak gibi seyleri sectik aslinda ancak almadik. Bebisin ismi uzerinde az da olsa dusunuyoruz ama hicbir ilerleme yok, liste bile yapamadik hani icinden seceriz kurayla falan diye. Niye bu kadar zorlandik ki biz? Acaba doguma kadar bulabilir miyiz ki???( bu arada erkek ismi hazir hani US da bir hata olduysa ve dogumda bir surprizle karsilasirsak)

Bu hamilelige fazla kilolarla basladim malum, ancak simdilik kilo alimim korktugum gibi olmadi. Toplam 2 kilo aldim, tabi ilk hamilelikte de boyleydi, toplamda 9 kiloyla bitirmistim ancak emzirme donemimde onun kac katini aldim anlatamam. Eh bir de 2 seneden fazla emzirme doneminin surdugu dusunulurse halimi tahmin edebilirsiniz.

Ancak gobus ilk hamilelige gore daha buyuk duruyor sanki. Bugun hastaneye girerken kapida ki guvenlikle diyalogumuz;

G: You are having a little babyyyy(adam cok ictenlikle siritarak soyler bunlari)

B: Actually I am not pregnant, I had my baby 6 months ago(cok ciddi bir ifadeyle soyledim)

G: Kem kum den sonra, next please...diyerek olayi gecistirmeye calisti(adamin rengi atti)

Arkamda duran sinif arkadaslarinin kahkahasi beni de guldurdu, adam da bir oh cekti ve beraberce gulusup sakalasmaya devam ettik kisa sureligine:))

ayrilik vakti!

Askim 1 saat once yola cikti. Kalbim aciyor simdi. Bunun gecici bir sure oldugunu biliyorum ama bunu kalbime anlatamiyorum. O benim askim, Jon'im, diger yarim cunku... Hersey onunla cok daha kolay ve guzel cunku...

Umarim cok rahat bir yolculuk gecirir ve kolaylikla yerlesir yeni yerine. Sanirim o zamana kadar ben rahat nefes alamayacagim.

Jon'in arkasindan el sallarken, yanagimda ki yaslari silen ve bana ''it is ok annecim, I am here for you'' diyen canim oglum var yanimda. Bir de beni her firsatta tekmeleyen minik bir kalp var icimde!

offff

Canim gelecek hafta yolcu, offff sikintisi kac hafta oncesinden icimdeydi ancak gunler yaklastikca daha bir huzursuzum daha bir aglamakliyim. Bu yetmez gibi bir sure doktor randevum ve iki cok cok onemli sinavim var. Sadece sinavlarin stresi beni fazlasiyla bunaltirken ustune bu kadar seyin olmasi bu haftayi cok zor gececek bir haftaya cevirecek gibi gorunuyor.

Dun askim kiyafetlerini toparladi, ben onun mutfak gereclerini paketledim. Evde heryerde kutular ve cantalar var. Bu istedigimiz ve birlikte karar verdigimiz bir durum aslinda, ancak yumurta kapiya dayaninca uzulmemek elde degil iste.

Bakalim hersey planladigimiz gibi giderse mayis sonu Texas yolcusu olabiliriz, dogumu orada yapip yazi askimla gecirip okul baslamadan once donebiliriz. Lutfen lutfen lutfen hersey yolunda gitsin, planladigimiz gibi olsun ve emeklerimiz bosa cikmasin.

farkli

Bu hamileligimde oyle sulu gozluyum ki anlatamam. Genel olarak ilkinde ki kadar rahat bir hamilelik geciriyorum. Bazi farklar tabi ki var hatta bu farklar yuzunden icimden hep acaba bu defa kiz mi diye de az gecirmedim:)

Bugun markette arabada oturan 3 yaslarinda oldugunu dusundugum erkek cocugu aciktigini ve yemek yemek istedigini annesine oyle guzel bir dille anlatiyordu ki. Annesine sarilip onu operek, yasli gozlerle aciktim diyordu. Annesi de oglen yemezsen acikirsin, aksam yemegini beklemen lazim diye cocugu gecistiriyordu. Bu manzara birakin benim gozlerimi doldurmayi, beni hickiriklarla aglatti. O sirada yanima gelen Jon ne oldugunu anlamaya calisiyordu. Gavin'i dusundum, onun o minicikken ki hallerini ve simdi ki essek kadar olmus halini, sonra bir oglusun ne kadar sevgi dolu ve cogu zaman annesine ne kadar sirnasik oldugu aklima geldi(Gavin halen oyle ancak surda bir iki sene sonra baslar beni opme artik demeye:)) sonra bir kizim olunca acaba bana sirnasacak mi oglum gibi diye kendi kendime dert ettim.

Hafta sonu benzer bir cizgi yuzunden agladim magazada. Bebek kiyafetlerine bakarken cogu kiz giysisinin uzerinde yazan ''daday's little girl, daddy's little princess, daddy's little girl'' gibi hep baba odakli kiyafetler beni aglatti. Oysa Gavin'da bunlar hep anne uzerineydi.

Bu aksam ''dancing with the starts'' i izlerken, Shannon Doherty'nin felc gecirmis babasinin nasil bir gururla kizini izleyip alkisladigini gormem beni hungurdetti. Diyorum ya bahaneye bakiyorum.

Su an gittigim akil hastaliklari hastanesinde ki hastalarimdan birisi hamile. Bugun onun dosyasina bakarken bebeginin ultrasound resmini gordum ve gozyaslarimi gene tutamadim. Aklimdan oyle cok sey gecti ki o an, bir sure disari cikip kendi kendimi sakinlestirmem gerekti.

Bunlar su an aklima gelen birkac ornek. Gun icinde surekli salya sumuk vaziyetleri. Sonum hayir olsun...

IT IS A .......

GIRL!!!!

Seinfeld usulu cinsiyet ogrenme:))

20. hafta US'unda teknisyenin cinsiyetini ogrenmek istiyor musunuz sorusu uzerine'' evet ogrenmek istiyoruz ancak simdi degil. Seyinin resmini cekip zarfa koyup bize verirseniz biz istedigimizde acar ogreniriz'' dedik. Teknisyen onayladi ancak resmin uzerine kiz ya da erkek yazamayacagini, hatta pipi ya da kuku bile yazamayacagini cunku bunun yasak oldugunu soyledi. Sadece bir ok koyabilirmis:) Tum Us bitti, cinsiyetine bakarken biz kafayi cevdik falan, sonra ''tamam guzel bir resim yakaladim'' dedi.

Jon: hersey belli mi resimde?

Tech: Evet, cok belli.

Jon: Bakinca hemen anlar miyiz?

Tech: Evet alarsiniz.

Us dan mutlu mesut ayrildik. Ancak zarfin arabanin torpido gozunde oldugunu bilmek ve Jon'in yanimda olmadigini bilmek aklima tum seytan fikirleri getirdi. Hatta bir ara zarfi gunese tutup icini gormeye calistigimi hatirliyorum:)) Benim kadra sabirsiz birinin eline zarf teslim edersen boyle olur, suc bende degil yani:)

Bu arada birsey goremedim zarfin icinde! Zarflari ozel yapmislar herhalde.

O aksam Jon'la kutuphanede cikisi dolastik biraz. Icecek birsey almak icin ''Target'' a girecektik, konusmaya daldik park yerinde ve ben kendimi haydi zarfi acalim artik diye yalvarirken buldum. Jon hem guluyordu hem de ben biliyordum zaten, sen hediyeleri erke acarsin sabirsizliktan, boyle birsey icin bekleyemeyecegin belliydi seklinde basima kakiyordu sabirsizligimi. En son be park yerinde ogrenmek istemiyorum, uygun zmaanda guzel bir plan yapariz diyerek konuya son noktayi koydu.

Dogumgunum cok keyifli degildi bu sene. Dersler, sinavlar ve bir iki saglik probleminden oturu oldukca yavan gecti. Hos Jon oyle guzel surprizler hazirlamisti ki gun icinde ve aksaminda, tum olumsuzluklara ragmen beni cok ama cok mutlu etti. O aksam ailecek pasta kestikten sonra biz disari yemege ciktik. Guzel bir aksam yemeginden sonra jon zarfi cebinden cikardi(evet zarfin icini zarfi gunese tutarak gormeye calsitigimi soyledikten sonra Jon zarfi elimden almisti) ve masaya koydu. Zarfi heyecanla actik ve ikimizinde tepkisi '' himmm, what are we having now'' seklindeydi. Cunku teknisyenin dedigi gibi hicbirsey belli degildi. Resmi evirdik cevirdik, birseylere benzetmeye calistik ama olmadi. Hatta restorantta ki musteriler arasinda anket yapmayi bile dusunduk.

Sonra benim aklima dahice bir fikir geldi. Cok cok yakin bir aile dostumuz Us teknisyeni, onu arayip resmi telefonla gonderip bize aciklama yapmasini istemeyi dusundum. Saat oldukca gec oldugu icin Jon once mesaj cekti'' this is Jon, are you up?'' . Mesaja cevap geldi hemen ''I am up" Bunun uzerine hemen telefon etti arkadasa. Makineli gibi anlatti durumu telefonda ancak tum detaylariyla. Oyle ki benim sabirsizligimi ve yaptiklarimi, yaptigimiz plani, zarfi actigimizi ancak resimden hicbirsey anlamadigimizi tum detaylariyla anlattiktan sonra '' oh'' dedi ve telefonu kapatti kizarmis bir vaziyette. Meger arkadas numarasini degistirmis, telefona cevap veren kisi baska birisiymis ve Jon'a'' deli misin bu saatte, ben ne anlarim Us resminden, sen ucmussun galiba'' demis. Ben gulmekten altima kaciracaktim nerdeyse.

Jon'la en sevdigimiz diziydi Seinfeld, ve basimiza gelen cogu olayda hep dedigimiz '' ayni Seinfeld episodu gibi''. Bu da onlardan biriydi sanirim.

son US haberleri

03/19/2010

Bugun uzun zamandir bekledigimiz ultrasouna girdik. 20. haftada ki US'dan sonra zaman gecmek bilmemisti. Nedenini de aciklayacagim, daha once yazmamistim, cunku birseylerin yanlis gidebilecegi olasiligini duymak bile kaldirabilecegim birsey degildi acikcasi. 4 hafta cok uzun gelsede kafamda bazi seyleri yerine oturtmak icin gerekli bir sureydi.

Neyse uzatmaya gerek yok...

Cuma gunu risk grubu bebek ve hamilelerin gittigi ozel klinige gittik ve bebegimizi bir kez daha gorduk. Her zaman kipir kipir olan bebis ki daha once ki US larda da cok hareketliydi, oyle sakin di ki:) Ara ara kipirdansa da genel olarak sol eline yaslanmis sag eli ara ara agzinda ara ara gogsunde seklinde uzun bir seans oldu. Cok cok eglenceli gercekten insanin bebegini anne karninda gorebilmesi. Tum detaylara bakildiktan sonra bir de 3D-4D de gorduk minisimizi. Gavin'da bu luksumuz olmamisti malesef.

Sonuclar normal degerinde. Su durumda amniosentezin riski cok daha yuksek gorunuyor. Ilerki haftalarda buyuk bir US daha olma ihtimali buyuk, daha cok buyume egrisini gormek amacli.

Icim biraz olsun rahatladi. Artik olumlu dusunme zamani:))

haberler

Cuma aksamlari Jon'la disari cikariz. Bazen dansa, bazen yemege, bazen bowlinge ancak son zamanlarda cogunlukla bilardo oynamaya:) Cok cok oglenceli gecer bu geceler, o gidince cok ozleyecegim bu aksamlari.

Super bir sevgililer gunu gecirdik. Jon'im oyle romantiktir, oyle dusuncelidir ki. Bazen masallardan firladigini falan dusunuyorum:) Ozel kahvalti surprizleri, arabamda buldugum kirmizi guller, heryerde karsima cikan sevgi sozcukleriyle dolu not kartlari, hediyeler, oglen aralarinda okulda ya da hastanede karsilastigim cicekli yemek sepetleri ve daha neler neler. Evet, o benim beyaz atli prensim. Gitmesine 4 hafta kaldi, onu cokc cok ozleyecegim bir gercek. Ama dedikleri gibi sayili gun cabuk gecer, umarim oyle olur.

Bir de kucuk prensim var ki, onu nasil anlatsam bilemem hic. Ona bakinca kalbim guluyor yuzumle birlikte. Oyle mutlu ediyor ki beni. O benim gun isigim, canim, herseyim. O benim ''best friend'im''. Bana oyle demisti bir zamana once, ''annecim you are my best friend and I love you so much'' demisti:)) Nasil asik olunmaz ki bu cocuga.

Uzun zamandir oglum beni baska bir yonuyle hayran birakiyor kendine. Daha mini minicikten beri bana cok duskundur ve hamilelik ve yeni bebek fikrini nasil karsilar diye cok endise etmistim icten ice. Ancak ilk gunden beri bu fikre oyle cok alisti ki, bunu da her firsatta oyle guzel belirtiyor ki. Cok dusunceli ve iyi bir abi olma sinyalleri veriyor canim. Tabiki bebegimiz aramiza katilinca hersey bu kadar toz pemb eolmayacak her daim, ama biliyorum ki korktugum kadar da olmayacak. Onun oyle buyuk bir yuregi var ki, oyle sevgi dolu ki eminim kardesine olabilecek en iyi abi olacak.

Bugun eve geldigimde yatakta kucaklasip, oynasma aninda bebegin tekme atip atmadigini sordu bana. Elini karnima koyup bekledi sabirla. Ses cikmayinca minikten ''anne sessiz ol, bebek uyuyor'' dedi:))

Dun sabah bebegin corap giyip giyemedigini sordu(hehe kis aylarinda corap takintim oldugu icin cocugun aklina corap yoksa hasta olursun fikri yerlesti iyice:)) Cevap olarak bebeklerin annelerin karninda ciplak olduklarini, orasinin yeterince sicak oldugunu disari cikinca kiyafet giymeleri gerektigini anlattim. Dikkatlice dinledikten sonra '' benim gecen sene ki halloween kiyafetimi giyebilir, cunku o bebekler icin, kucuk'' dedi. Sonra bana kizdi bebek icin kiyafet almadigim icin(hakikaten daha bir cop almadim)

Onun disinda minik bebegimiz abisi kadar hareketli olacak korkarim. Bugun doktoru arayip sormayi dusundum ciddi ciddi. Bugun hastanede orientation vardi ve neredeyse butun gun tekme yedim. Durmaksizin ama. Eve geldigimden beri sakin ama, sizdi kaldi herhalde:))

geldiiim

Sonunda geldim. Ne kadar yogun ve zorlu bir donemdi oyle. Bu donem dusundugum kadar yogun geciyor. Tek neden okul degil tabi bunda. Son med/surg sinavim bugundu, buyuk bir oh cektim. Ikinci yari donem psch olacak. Pazartesi state mental hospital da cliniclerim basliyor. Psikoloji ilgimi eskiden beri ceken bir konu ancak boyle bir hastanede deneyimim olmadi daha once, o bakimdan hem heyecanliyim hem de tedirginim. Neyse, yeter bu kadar okul muhabbeti. Artik daha sik yazabilirim yasasin:))

ozlem

Subat 17 2007, Canim anneannem aramizdan ayrildi. Uzerinden tam 3 yil gecti ama acisi dun gibi. Benim icin anneden farki yoktu cunku. Ilk zamanlar saka gibi gelmisti, eski duzenimde onu telefonla arayip sesini duymayi umdum hep. Cevap vermeyecegini bile bile, onun numarasini ceviriyor olmak beni mutlu etti. Oyle ne cok agladim ne kendimi heba ettim, sanki hic olmamis gibi, aramizdan hic ayrilmamis gibi. Sonra bir anda vurdu beni onsuz olmak. Oyle bir bosluktu ki icimde ki, nereye donecegimi bilemedim uzun sure. Boslukta oylece kalakaldim. Sonra gene birsey oldu ve sustum ve ne konustum onunla ilgili, ne yanimda konusulmasina musade ettim. Halada oyle aslinda ancak bu yaziyi yaziyor olmak bile ilerleme sayilir aslinda.

Yazmiyorsam, konusmuyorsam dusunmedigimden ya da ozlemedigimden degil. Hatta tam tersi, cok ozledigimden. Rahat uyu anneannem yerinde, bil ki senin yerin hep cok ozeldi, hep oyle kalacak. Seni cok seviyorum canim benim.

hayattayim

Sevgili blog,

Cok yogun bir donem, zaman bulamiyorum sana yazmaya. Dun yazmakti niyetim, eve gelince uyuyakalmisim. Dun 20. haftama girdigimi not edecektim oysa ki. Bebis buyudu, hamileligim yarilandi bile. Bundan sonrasi yavas gecse keske!

Okulun yogunlugundan bazen hamile oldugumu unutuyorum, cok komik aslinda. Simdilerde ara ara gelen kucuk tekmeler ve benim surekli dusen tansiyonum hatirlatiyor bana gun ortasi hamileligimi. Hamileligin ilk haftalarinda cok cekmistim tansiyon dusuklugunden ancak her defasinda oturmayi basarmistim ya da bayilmamayi basarmistim mi demeliyim. Ancak gecen hafta hastamin odasindan cikamadim bile, kapinin onune yigilip kaldim. Ancak bayilacak yeri iyi biliyorum hani,malum bir suru doktor ve hemsire:) Bir episotta evde oldu sonra.

Canim oglum cok iyi. Beni halen cok cok yoruyor ancak onunla gecirdigim zamanlardan cok keyif aliyorum. Ben eve geldigimde yorgunluktan bayilmis vaziyette, popomu koyacak yer ararken, annem obur koltuga yigilmis oluyor:) Gavin annemi cok yoruyor(mus) Biz boyle baygin baygin otururken Gavin halen tramplende taklalar atiyor oluyor o ayri:)

Jonathon bana coook buyuk destek, onun sayesinde ders calisma firsati bulabiliyorum. Gavin'la bikmadan usanmadan oyle guzel oyunlar oynuyorlar ki. Her gittikleri yerde, fotograf cekip hemen benim telefonuma gonderiyor. Yanlarinda olamasamda her an, oglumun maymunluklarini gorme sansim oluyor. Gavin'in beni bu ara en cok guldurdugu seyleri bir ara ayri yazacagim.

Umarim bir daha bu kadar ara vermem gerekmez. Haberler birikiyor, unutuyorum yazmak istediklerimi.

baby in action

Evet hissettigim kipirti gercekten bebise aitmis:)) Dun aksam esimle basbasa yemek ve sinema keyfi yaptik. Sushi'ye bayilirim, hamileyken limitleniyorsun malum sushi seciminde. Ona ragmen o kadar cok yedim ki hala tok hissediyorum. Sonrasinda ''happy bones''filmine gittik. Kitabini daha cok begendigimi soylemek isterim. Film biraz sikici ve yavasti. Zaten oldum olasi kitaptan filme uyarlanan filmeleri cok begenemem, malum kitabin verdigi tadi vermiyor. Neyse bebegim sushi'yi cok sevmis olacak ki film boyunca icerde akrobasi hareketleri yapti. Oyle cok kuvvetli degil hissettigim kipirtilar ancak ahtapot gibi bir o tarafta bir bu taraftaydi.

Degmeyin keyfime artik, fillerin ki gibi iki yila yakin surse hamilelik sesim cikmaz. Seviyorum iste hamile olmayi, hele de bebek kipirtilari basladiktan sonra.

Ilerleyen haftalarda bu kipirtilara Gavin'in verecegi tepkileri gorebilmek icin sabirsizlaniyorum.

kisa kisa

Bu aksam yorgunluktan koltukta bayilir vaziyetteyken sanki hafif bir kipirti hissettim gobusumde. Acaba diye kendimi dinledim bir daha tik cikmadi. Gaz miydi acaba??? Bu hamilelikte cok cekiyorum gaz ve siskinlikten. Bildigim yontemler simdilik ise yaramadi. Bu arada ben 18. haftanin icindeyim(US a gore 19. haftanin icindeyim)

Okul beni bir haftada bezdirdi. Haftanin uc gunu cok erken cikip oldukca gec bir saatte geliyorum. Bu dersin klinikleri farkli bir hastanede. Hastalar gercekten cok cok hastalar, normal hastane gibi iki gun sonra eve postalanmiyor hastalar, "long term care hospital'' diye geciyor zaten.

Gavin cok iyi. Ne kenisi ne cenesi duruyor. Uzun zamandir gittigi gymnastic te cok hosumuza giden bir ogretmeni vardi. Ancak o ogretmenin saati benim bu donem ki ders saatime uymuyor malesef. Daha gec saatlerde baska ogretmenler var ancak Mr Russ Gavin'in hakkindan cok iyi gelmisti. Cok eglenceli gecsede dersleri, hicbir zaman disiplinden odun vermeyen bir ogretmen. Yas grubu 4.5-6 yas aslinda ancak Gavin 4 yasinda yoktu henuz bu yas grubuna almislardi fiziksel olarak yeterli oldugu icin. Gayette guzel beceriyor herseyi ancak su dikkat dagilma olayi yok mu. Sirada 5 saniye bile bekleyemiyor, hemen baska seylere yonelip kendi hareketlerini kendisi gelistiriyor. Diger minikler genel olarak 5-6 yas grubundalar ve asker gibi Mr Russ ne dese yerine getiriyorlar. Bir de Gavin kurulmus energizer bunny gibi dersin baslamasindan sonuna kadar durmaksizin zipliyor. Sabit kesinlikle duramiyor. Simdiye kadar Gavin'i oldukca iyi idare etti, diger minikler kadar asker kivamina getiremediysede artik cok daha iyi dinler olmustu Mr Russ'i. Bir de Mr Russ'in saclari Gavin'in saclari kadar uzun, bu oglusun o kadar hosuna gidiyor ki. ''We are cool boys''diyor:))) Bir cozum uretemezsem yaza kadar ara vermemiz gerekecek bu derse.

Simdilik bu kadar, bir suru okuma beni bekliyor. Herkese iyi haftasonlari:))

yarin

okulun ilk gunu. Cok yogun bir donem bekliyor tum ailemi ve beni. Kac gundur bunun sikintisi cokmustu uzerine zaten. Oglumun yataga atlamasiyla uyandirilmaya, onunla tum gun oyunlar oynayip bisiklete binmeye, karda kaydiktan sonra eve kosarak donmeyi ve birlikte sicak cikolata yapip icmeye, onunla kitaplar okuyup, resimler yapmaya, canimiz istediginde birbirimize sarilip oglen uykusu uyumaya, ne bileyim iste sadece ogluma odaklanmaya oyle cok alismistim ki. Beni gun icinde opucuklere bogmasina, sonra beni askim, hayatim, canim diye cagirmasina. Bunlari tabiki yapmaya devam edecegiz, ancak zamanlarimiz kisitli olacak. En suclu hissettigim konu bu iste.

Bugun ona her firsatta tekrar tekrar anlattim eski rutinimize geri donecegimizi. Ilk basta cok sert tepki gosterdiysede, aksam yatmadan once ki en son sohbetimizde cok daha anlayisliydi. Icim oyle dolu ki, onu nasil ozluyorum yanimda degilken. Elbet ikimizde eski yogun rutinimize alisacagiz zamanla, evet bize biraz zaman gerekecek.

Canim oglum benim, seni cok ama cok seviyorum. Sen de biliyorsun ki ''you are my sunshine."

cinsiyet uzerine:))

2010'un ilk postu olacak bu:) Daha oce yazabilirim saniyordum ancak olmadi.

Bu postun konusu bebek cinsiyet tahminleriyle ilgili. Ben bir sure once bir suru bir suru koca kari testleri yaptim. Sonuc mu? Az sonra...

Oncelikle bir arkadastan duydugum needle/pencil(igne/kalem)testini yaptim. Bu testi daha once hic duymamistim acikcasi ancak arkadasim annesinin yillardir bunu insanlar uzerinde denedigini ve sonuclarin hep dogru ciktigini soyledi. Bu test icin bir adet dikis ignesi, bir adet silgili ucu guzelce acilmis kursun kalem ve iplik lazim. Ipligi igneden geciriyorsun ve igneyi kursun kalemin silgisine diklemesine batiriyorsun. Sonra ipin ucundan tutup bileginin uzerinde bekletiyorsun. Kalem yukari asagi(parmaklarina dogru) hareket ederse kiz bebek, sagdan sola hareket ederse erkek bebek demektir. Bu testin ilginc tarafi sadece o hamilelik icin degilde genel olarak kac cocuk olup hangi sirada olacagini soyluyormus. Iki cocuk arasinda kalem ya duruyormus ya da dairesel hareket ediyormus. Mesela once yan yana dur, yan yana dur, asagi yukari dur=erkek/erkek/kiz olacak demekmis.

Ben bu testi yuzume gozume bulastirdim. Once yan yana gitti geldi, sonra durdu biz beklerken Cujo degdi elime bastan baslamak zorunda kaldik. Bu defa once yukari asagi gitmeye basladi, benim elim yoruldu hareket ettirdim. Sonra Jonathon tuttu ipin ucundan bir daha basladik, bu sefer hic oynamadi. Surekli bastan basladigimiz icin sonuc ne oldu anlamadim yani. Bu testi yapmak icin hamile olman gerekmiyor.

Bu testi google da aradigim zaman karsima sadece needle test cikti. Ayni mantik sadece kalem kullanmiyorsun bir de elinin uzerinde tutuyorsun saniyorum. Hatta youtube da bir video var bununla ilgili. Bu sadece igne testini yaptik. Jon tuttu ipin ucundan ve igne hic hareket etmedi. Jon hatta dalga gecti ignenin agirligi olmadigi icin sabit tutmak daha kolay diye:)))

Sonra su unlu yuzuk testini yaptik. Alyansini ipe baglayip gobeginin uzerine tutuyorsun, sanirim yukari asagi giderse erkek, dairesel giderse kiz bebek demekmis. Ipin ucundan gene Jon tuttu ve sonuc??? Yuzuk hic kipirdamadi.

Su unlu cin takminie baktim. Ancak farkli sitelerde farkli cin takvimleri cikiyor. Demek ki birden fazlaymis bu takvimden. Birinde kiz, digerinde erkek dedi. Ancak ikiside Gavin icin erkek dedi. Anlamadim neden birden fazla cin takvimi var.

Kirmizi lahana testi: Bu testide baska bir arkadastan duydum. Bir miktar kirmizi lahanayi cok kucuk parcalar halinde dogruyorsun ve 10 dakika kadar hasliyorsun. Sonra bir kabin icine cisini yapiyorsun:))) Birazda bu hasladigin lahananin suyunu ekliyorsun bu kaba. Yari yariya yani. Eger renk kirmizi/ pembe gibiyse bebeginiz erkek, eger renk mora caliyorsa bebeginiz kiz olacak(mis). Ben bu testi yapmadim usendim biraz:)))

Son olarakta makas/bicak testini yaptik sanirim:)) Koltugun minderinin altina bir tanidiginiz makas ve bicak koyuyor. Farkli minderlein altina tabi. Sonra sizden koltuklardan birne oturmanizi istiyor. Eger makasa oturursa kiz bebek, bicaga oturursa erkek bebek demekmis. Bu test Jon'i tedirgin etti biraz, hani kesici aletlerin ustune oturacagim diye:)))))) Neyse bunun sonucuna gore bizim bebisimiz erkek olacakmis. Bu testi Gavin'a hamileyken bir arkadas yapmisti bana ve sonuc erkek cikmisti.

Bunun yaninda bir suru sey okudum nette. atli yersen kizin, eksi yersen oglun olur ya da ellerin normalden cok kurursa oglun olur falan gibi seyler.

Eglenceli anlar gecirdik bunlari yaparken. Bunlari deneyeli cok oldu, birkac kisiden duyduguma gore kalem/igne testi ve yuzuk testi cok eken haftalarda islemeyebilirmis:)) Belki bir ara gene denerim, maksat eglence olsun. Ha bu arada ben bu defa bebegin cinsiyetini ogrenmeyi cok istememe ragmen dogumda surpriz olsun diye U/S sirasinda ogrenmemeye karar vermistim. Cok sabirsiz birisi oldugum icin bunu ne kadar gerceklestirebilirim bilemiyorum. Sanirim icinde bos bir kagit olan bir zarf goturecegim ve U/S teknisyenine bebegin cinsiyetini bu kagida yazmasini ve zarfin icine koymasini isteyecegim. Ilerki haftalarda eger dayanamazsam zarfi acip bakarim. Tabi Jon buna cok guluyor. Park yerinden cikmadan sen o zarfi acarsin diyor. Bir sene dogum gunum icin aldigi hediyeyi bulmak icin evin altini ustune getirmistim. Hediyeyi bulduktan sonra bir de bakmistim ne olduguna. Bekleyemedigim icin hem cok gulmus hem de cok kizmisti bana. Oyle sabirsizim iste. Ondan beri hediyeleri eve getirmiyor, is yerinde tutuyor gunu gelene kadar.

Benim yazdiklarimdan baska cinsiyet testi oyunlari bileniniz varsa ve paylasirsa cok sevinirim. Malum cok eglenceli oluyor denemek:)))