Tuesday, June 23, 2009

father's day!!!

There is a lot to say but I am afraid I may not say it enough. I want to thank you for being the most wonderful father to Gavin. You are a sweet, understanding, loving, gentle, and funny person. Gavin is growing up to be a wonderful young man with your guidance, and I can't say enough  how proud I am of you both. I love you and happy father's day!!!

Wednesday, June 17, 2009

komik seyler

Oglum dogdugundan beri hayvanlarla ic ice oldu. Ondan midir bilinmez son bir haftadir tasma takma derdinde. Evet evet tasma:) Kedimizin tasmasini takip her yere onunla gitmek istiyor, okul haric. . Okula giderken cikariyor eve gelince tekrar takiyor. Bir gun kedi oluyor bir gun kopek! Onlarin taklidini yapiyor. Ustune gitmemeye karar verdik cunku daha ters tepiyor. 

Kucuklugunden beri yemek yerken yedigi sebze ve meyvelerin icinde hangi vitaminler oldugunu ve bu vitaminlerin neye iyi geldigini anlayacagi dilde anlatirim. Dun kopek parkinda Gavin'in poka basmasi sonucu acil bir ayakkabiciya girip ayakkabi almak durumunda kaldik. Bu isi Jon ustlendi ve ''Iron man''li bir ayakkabi almis bulunmus. Hic duymamistim bu karakteri acikcasi. Oglum bunun ne oldugunu sorunca ona cok demirli yiyecekler yedigi icin adinin ''iron man'' oldugunu soylemis bulundum. Ben cok ispanak yiyorum ben de iron man'im diyerek ortada dolanmaya basladi dunden beri:) Bugun parkta her cocuga bunun aciklamasini yapip garip action hareketleri yaparak onlara ne kadar guclu oldugunu gostermeye calisti. Tabi bunlari yaparken boynunda tasma da vardi.  Bakalim bu tasma hikayesi ve iron man sevdasi ne kadar surecek.


happy Birthday askim:)

We are not getting older, we are growing up together:) love you!!!

Tuesday, June 16, 2009

bugunu kendime tatil verdim:)


Gecen haftadan beri ev projelerine bogulmus durumdaydim. Bu hafta bitecek umarim. Jonathon 3 gun tatil alacak yarindan itibaren ve bana yardim edebilecek. Mutfak tezgahinin degisimi, mutfak duvarina fayans doseme ve asagi katta az bir boya isim kaldi. 

Boya islerini yaparken aklima oglum dogmadan once odasini nasil ozenle hazirladigim ve boyadigim geldi. Hep eskilere gitti aklim. Sanki uzerinden asirlar gecmis gibi, oysa sunun surasinda 4 yil olacak. Bari o resimleri koyayim simdi:)


Monday, June 8, 2009

boyaci geldiiii

boya yapiyorum haril haril:) Bu hafta Gavin okulda olacak, ben evde projelerimi bitirecegim umarim. Mufagimiz bitince resmini buraya koyacagim. Sonra diger projelerin de resmini koyacagim. 

Sunday, June 7, 2009

ikinci mi , nasil yani!!!

Uzun zamandir dusundugumuz ancak bir karara varamadigimiz bir konudur bu ikinci bebek! Ikinci bebege karar vermek birinciye karar vermekten daha zor bence. Birinci de dusunsende tasinsanda seni neyin bekledigini bilmedigin icin bir nevi olaya baliklama daliyorsun. Ancak ikinci cocukta basina geleceklerin farkindasin cogunlukla. Tabiki bilinmedikler var ikinci cocugun getirecegi ama cocuk sahibi olmak nedir biliyorsun en azindan. Bu bilinmezliklerin basinda sanirim ikinci cocugumu ilki kadar sevebilecek miyim var. Kulaga komik geliyor aslinda ama ben bundan cok korkuyorum. Sonra iki cocuga nasil zaman ayiracam var. Nasil esit davranabilecegim durumuda onemli. Sonra maddi olarak getirecegi yuk var ikinci cocugun. Var da var iste.



Biz genel anlamda iki cocuga sicak bakan bir ciftiz. Hatta ben iki cocugun arasini cok acmak istemeyenlerdendim ta ki Gavin olana kadar. Once gecirdigim dogum sonrasi depresyon beni ikinci cocuk fikrinden tamamen uzaklastirdi. Sonradan Gavin'in cok cok hareketli olmasi gozumuzu korkuttu. Biriyle zor basederken ikinciyle nasil ilgilenirim korkusuydu bu daha cok. Sonra isin icine okulda girince bizim planlar hepten suya dustu. Okuldan sonra mi olsa diye dusunmeye basladik ancak o zamanda yas farki cok olacakti. O zaman okul bitmeden olsun dedik ama Jon nisan ayinda okul icin 1 yilligina Texas'a gidecek ben burada kalacagim annemle. Bazen bu olanaksizliklarin bir isaret oldugunu bile dusundugum oluyor. Belki biz tek cocukla kalmaliyiz diyorum kendimce. 


Baslarda ki korkumuz sonradan ki hayat sartlari bu konuda karar vermeyi zorlastiriyor. Jon'in ikizi var, bazen diyorum ikiz bebeklerim olsaydi daha mi iyi olurdu diye. Sonra kayinvalideden duydugum hikayeleri duyunca ikiz olmadigi icin bir oh cekiyorum. 

haftasonu

Haftasonumuz cok yogun gecti. Iki gunde bizim burda bir ''dog show'' vardi. Cujo'yu canli canli gorme firsatimiz oldu ve pek bir keyif aldik bu isten. Cujo ikinci gelsede cok keyifliydi bizim icin. 

Onun disinda uzun zamandir kafa patlattigim ancak bir turlu cesaret edemedigim bir mutfak projesi vardi. Cok yakin bir arkadasimin itelemesiyle o projeye basladik ve neredeyse bitirmek uzereyiz. Evimiz eski bir ev oldugundan cok bakim istiyor. Mutfak dolaplarini boyadik ve yepyeni oldular. Yarin mutfak tezgahini degistirecegiz. Sonra gecen yil yaptigim boya islerinin sonrutuslarini bitirecegim. Evet dogru duydunuz, gecen yildan kalan bitmemis bir projem var:) Sonra kapilar boyanacak, evin balkonu tamirden gececek, citler degisecek:) Bu liste boyle uzar gider. 

Benim afacan oglum tum haftasonu en sevdgi iki arkadasiyla oyunlar oynadi. Tabi kavgalarda etti ve onlarin arkalarindan uzun uzun agladi. Biraksak onlarla gidecek ve arkasina bile bakmayacak. 


Friday, June 5, 2009

way to go Cujo

havalar kararsiz ben kararsiz

Gunes cikip cikmama arasinda kalmis gibi bu sabah. Biz Colorado'da yasiyoruz. Buarada bir gun icinde dort mevsim yasanmasi mumkun. Sabah 70 lerde olan hava oglene 40'lara dusup ogleden sonra tekrar 70'lere cikabilir. Ya da iki sene once ki gibi haziranda kar yagabilir:) Bu sene kis hafif gecti ancak nisanin girmesiyle birlikte havalar kis gibi sogudu. Simdilerde yagmursuz gecen bir gun olmuyor. 

Oglumla evdeyiz bugun. Bazi tadilat isleri var evde, o bakimdan muhtemelen gunun buyuk kismini evde gecirecegiz. Biz ailecek sokakciyizdir, o bakimdan evde durmak cok sevdigimiz birsey degil malesef.

Ogleden sonrasini nasil degerlendirsek emin olamadim. Havaya da guvenemiyorum, o bakimdan plan yapmakta zor oluyor. Neyse buluruz elbet birseyler...

Thursday, June 4, 2009

bugune dair dusunceler...

Bugun birkez  daha farkettim ki oglumdan ayri kaldigim her an ne cok sey kaciriyorum. Gene sorguladim kendimi uzun uzun...


Gavin 14 ayliktan beri birkac saatliginede olsa krese gitti. Ben genelde aksam dersleri alarak krese gidilen zamani hep minimumda tutmaya calistim ta ki hemsirelik okuluna baslayana kadar. Gavin ocak ayindan beri tum gun krese gidiyor. Okulum cok yogundu tum donem ve oglumla gecirdigim zaman cok cok kisitlandi bu yuzden. (Turkiye'de ki gibi sinavdan once ki gece calis sinif gec durumu malesef gecerli olmadi.)


Ya o evde kaldi babasiyla ben kutuphaneye gittim ders calismaya, ya da ben evdeydim babasi onu parka yahut baska aktvitelere goturdu. Birlikte yaptigimiz aktivitelerde bile okulun stresi yuzunden aklimin yarisi derslerdeydi. 


Donem bittiginden beri durum cok farkli, eskisi gibi hersey. Surekli kucaklasip danslar ediyoruz. Oyunlar oynuyoruz, tepinip kosturuyoruz parklarda. Oglenleri kucak kucaga uyuyoruz. Baskasindan gunluk rapor almiyorum gun icinde yaptigi seylere dair cunku ben hep yanindayim oglumun. Bunu oyle ozlemisim ki, dertsiz tasasiz kendini sadece yavruna verme hissini...


Isin bir de obur yani var tabi. Okudugum bolumu cok ama cok seviyorum. Ogluma daha iyi bir gelecek verebilmek de cabasi. Ancak deger mi bu gunleri kacirdigima diye dusunmeden de edemiyorum. Bu ikilem okula giden, calisan annelerde hep var biliyorum. Ama cozumu ne peki???

Atesh


Atesh bizim kedimiz. Oncelikle kedilerden cok hoslanmadigimla baslayayim. Ancak Atesh kisa surede kalimi caldi, cogu zaman nasil olurda kedim oldu diye dusunsemde onunda ayri bir yeri oldu bizim evde. 

Ben anneannemi cok severim, severdim. Onu iki sene once kaybettik malesef. Olumunun birinci yilinda cok cok kotuydum. Sokakta gezerken burada bulunan bir hayvan dukkaninin icinde Atesh'i kafesinde izlerken buldum kendimi. 
Icinde bulundugum ruh halinden olsa gerek hic dusunmeden bu minik kedicigi evlat edindim ve kosa kosa eve getirdim. Buna cok sasiran Jonathon ''acaba gelecek sene eve ne getirecek'' diyerek sesli dusunuyordu. O zamandan beri evimizde yer alir Atesh. 

Isminide anneannemden almaktadir. Anneannem cok guzelmis ve cok becerikliymis. Elinden kimse kurtulamazmis, oyle oluncada koyde ona Atesh lakabini koymuslar. Atesh'de ismini boyle almis oldu. 

Cujo


Bu postta resim eklemeye calisacagim. Cujo henuz bebek ancak koca bir bebek. Yaklasik 10 aylik ve 80 pounds kadar. Ancak o kadar uysal ve arkadascanlisidir ki, bakmayin adinin Cujo olduguna:) Onunla gitigimiz kopek parklarindan, ciktigimiz yuruyuslerden hatta dag tirmanislarindan cok zevk alirim. 

Cujo bir Rhodesian Ridgeback'tir. Afrika kokenli olup, eskiden aslanlari avlamakta kullanilirlarmis. Su an evde kediyle mutlu mesut yasamasi ilginc bir tesaduf oldu:) Sirtinda tuylerin ters cikmasi sonucu bir cizgi var. Ismini buradan aliyor bu guzel kopek. 

Cujo bir gosteri kopegidir ayni zamanda. Onu aldigimiz hayvan ureticisi(breeder) Cujo'yu bazi haftasonlari degisik eyaletlere goturup gosteriyor. Bunun icin belli kriterlerin olmasi gerekiyor ancak bu konuda cok bilgim yok. Bu konuya fazla ilgim de yok aslinda. Cujo gosteri kopegi olsun diye almadik, onu sectigimizde bundan haberimiz yoktu, piyangol gibi oldu biraz:) 

Gavin'la cok iyi anlasirlar, guzel oyunlar oynarlar. Gavin onu cok sever ama kendi yaptigi yaramazliklari onun ustune atar bolca. Agzi olup dili olmayan Cujo bunu hic kafaya takmaz tabi. 

Cujo'nun kedimizle olan iliskiside cok ozeldir aslinda. Bunu baska bir postta yazacagim. 


gunaydin

Guzel bir gune uyandik bugun. Kac haftadir yagmur ve soguktan bikmistik. Hava durumu gelecek haftayida soguk ve yagisli gosteriyor ancak su an bugunun guzelligine dalmak istiyorum:) Oglumu krese gondermekti niyetim ancak gunesli havayi gorunce vazgectim. Ana oglul guzel vakit gecirmeyi umuyorum bu guzel gunde!


oglum

Oglum, Ekim 2005'te katildi aramiza. Hep kiz cocuk istemistim, hatta oglum olacagini ogrendigimde biraz hayalkirikligina bile ugramistim deli gibi. Onu ilk kucagima aldigim ani dun gibi hatirliyorum. Bir yandan dun gibi gelirken bir yandan uzerinden asirlar gecmis gibi sanki. 

Oglum cok kosar, cok hoplar, cok konusur, cok soru sorar, cok guler, cok da tantrum atar. Uzun saclari, guzel gozleri vardir. O gulunce ( lakabi smiley'dir) icim erir mutlu olurum, ne sansli oldugumu dusunurum hep. 

Cok hareketlidir ama, oyle ki cok kafa goz yarar ve bana kalp agrisi yasatir. Gittigimiz acil sayisinin sayisini unuttum. Cok erken aylardan beri yurudugu hatta tirmandigi icin ve gozude cok pek oldugu icin bir lakabi'da "dare devil"dir. 

Sanirim bu blogu acmamin en buyuk denelerinden biri oglum. Ilklerini, anilarini hep bir deftere not ettim simdiye kadar. Ancak okulun yogunlugundan buna bile firsat bulamaz oldum, belki blog sayesinde unutmam bunlari. Bakalim basarili olabilecek miyim! 

Wednesday, June 3, 2009

Ben kimim?

Benim adim Esra:) Esim, oglum, kopegim ve kedimle birlikte Amerika'da yasiyorum. Anne, es, evhanimi, ogrenciyim ben. Gezmeyi tozmayi, dans etmeyi, yemek yapmayi ve yemeyi, insanlari hayvanlari, en cok da 3 yasinda ki oglumu cok ama cok severim. Internetsiz hele de bilgisayarimsiz asla yapamam. 





deneme bir, iki

Bu bir deneme yazisidir. Bakalim neye benzeyecek!!!