canim ogluma

Ah canim oglum benim. Bugun basbasa cok guzel vakit gecirdik. Nasil ozlemisim sadece seninle olmayi bir bilsen. Parkta seninle kosturarak oynamayi, yeniden cocuk olmayi, senin kikirdiyerek bana birseyler anlatmaya calismani ne bileyim iste seni cok ozlemisim.

Sonra ben cocuklarla oynayacagim deyip bir grup cocugun arasina karistin ve ayni neseyle onlarla oynamaya basladin. Ben de seni izledim uzaktan. Eski hallerin geldi gozumun onune, ne cabuk buyudun diye soylendim kendimce ve huzunlendim; diger cocuklarla cabucak kaynasip guzelce oynaman cok hosuma gitti ve oyle guzel bir insan oldugunu bir kez daha dusunup gurur duydum seninle; sonra kaydirakta guzelce sirani bekleyip onune gecmeye calisan minik cocuklara karsi gosterdigin olgunluk beni daha da neselendirdi.

Bebekliginden beri hep ne istedigini bilen, mutlu, sosyal, ozgur ruhlu bir minik oldun. Kafana birseyi taktiysan ona ulasana kadar her yolu denedin ve deniyorsun, Bu kararliligin beni cok yorsada oyle hosuma gidiyor ki aslinda. Tatli oglum benim! Dogdugundan beri yuzunden eksilmeyen gulucuklerin olmasa yaptigin haylazliklara kalbim nasil dayanirdi bilmiyorum.

Eve gelincede eski resimlere baktim, ama milyon tane resim cekmisiz. Ilk gozume carpalardan soyle ortaya bir karisik yaptim:) Bir minis hep mi guler sorusuna cevap evet. Hakikaten benim minisim hep gulmus hep guluyor. Hep boyle kal yavrum benim...