Friday, October 30, 2009

mim cevaplari

Sevgili Zencefilli corek ve e.t. nin mimlemesi sonucu acayip mutlu oldum, e nede olsa ilk mimim oldu bu:) Biraz gec oldu ama kizlar idare edin artik. Cok tesekkurler...

1-Bloğuna neden bu ismi verdin?
Bloga kendi adimi verdim, hehe yaraticiligin bu kadari:) Daha cok kendimle ilgili olacagi icin sadece adimi verdim.

2-Blog yazarken star tribiyle istediğin,olmazsa olmaz dediğin şeyler var mı?
Hayir, feci bir internet muptelasi oldugum icin laptop'imla yatip kalktigim icin ve gittigim hemen heryerde internet baglantim oldugu icin daha ne isterim ki. Ha bir de feci bir cay kahve tiryakiligim oldugundan elimde her daim olan sirin kupa bardaklarim vardir.

3-En son satın aldığın garip şey?
Himmmm, bu sorunun cevabini cok dusundum. Aldigim hicbirsey tuhaf gelmiyor ama soru sorudur deyip cevaplamak lazim. Sanirim yapay kan boyasi aldim. Halloween dekorasyonu icin heryerinden kan dokulen korkunc heykelcigimiz icin aldim.

4 -Şeker gibi olduğun anlar?
Genel olarak hep seker gibiyimdir kendim diye demiyorum ha:) Yuzum her daim guler bu durum basima hastanede bazen is acsada, alismis kudurmustan beterdir:) Ama en en en seker anlarim karnimin tok sirtimin pek oldugu durumlardir:)

5-Arkadaşım artık sormayın şunları dediğin şeyler?
Are you hispanic? He he aslinda bir hispanic'e gore fazlaca iriceyim amma velakin tenim esmerimsi oldugundan olsa gerek bu soruyu cok aliyorum. Bazen hastanede beni cevirmen olarak cagiriyorlar acayip kil oluyorum o zaman.

6-Aynaya bakınca gördüğün?
Yorgun ama mutlu bir insan goruyorum. Cogunlukla bir yerlere yetismeye calsitigim icin ayna karsisinda gecirdigim zaman gunden gune kisaliyor.

7-Kendini okutan blog dediğin?
Himmm, takip ettigim blogun yazarlari seker tadinda yaziyorlar. Cok icten yaziyorlar bir de turkceyi cok guzel kullaniyorlar , acayip imreniyorum bu insanlara. Imrendigimle kalmayayim okuyup birseyler ogreneyim diye firsat buldukca bakiyorum.

8-Bu blog sahibi/sahibesiyle karşılaşabileceğin yerler?
himm, bu biraz zor iste. Benim simdiye kadar oturdugum yerler hep kiytiriktan yerler oldugu icin akli olan ha bir de mecbur olan kisilerden baska kimsenin buralarda yasayacagini sanmiyorum:) E bizim de tatile ayda yilda bir ciktigimizi dusunecek olursan birileriyle tanismam zor gorunuyor:(

Monday, October 26, 2009

mim sorusu?

Benim bir sorum olacak, umarim birisi yanitlar. Ben mimlendim:) ama ne yapacagimi bilmiyorum. Birisi aciklarsa sevinirim, tesekkurler...

Friday, October 23, 2009

yeni tecrubeler, ve uzuntuler...

Bugun PICU'daydim. Cok gergin gitmistim hastaneye beni nelerin bekledigini bildigimden. Gavin dogdugundan beri hasta, korumasiz, tacize ugramis ya da iskence gormus cocuklar beni daha bir etkiliyor. Etkisinden kurtulamiyorum boyle durumlarda.

Normal cocuk bolumunde ki miniklerde hasta tabiki, onlarada cok uzuluyor insan ama onlar halen cocukluklarini bir nebzede olsa yasiyorlar evlerine donup hayatlarina devam etme sanslari cok yuksek. Halen gulebiliyorlar ya da oyun odalarina gidip oyuncaklarla oynayabiliyorlar. Ancak bugun ku minikler o kadar hastaydi ki bunlarin hicbirini yapacak durumda degillerdi. Kelimenin tam anlamiyla yasam savasi veriyorlardi! Bugun hem cok sansli hissettim kendimi hem de boyle hissettigim icin suclu. Ama en cok uzgun hissettim kendimi, hem de cok...

Simdiye kadar hep hasta odakli olan ben bugun hasta ailelerinin pediatrics te ne kadar onemli oldugunu farkettim. Eskiden beri aglayan insan gorursem gozlerim dolar ve yutkunmakta bile zorlanir hale gelirim, ne diyecegimi falan bilemem. Simdiye kadar en zorlandigim konu bu oldu hemsirelikte. In that case, I am out of my confort zone.

5 gunluk bebegini kaybeden bir annenin boynuma sarilip aglamasiyla basladim gune. Ne denir ki boyle bir durumda, nasil teselli edilir bir anne. Yapabildigim tek sey onunla birlikte aglamak oldu. Hele bir hasta vardi ki! Detaya inmek istemiyorum ancak bu minigin ailesi gozumun onunden gitmiyor. Umutsuz bekleyisleri, sorgular gozleri. Cevabini bildikleri halde ''belki bir umut'' la sorduklari sorulari. Ote yandan baska bir minik kendi annesi yuzunden olumun esigine gelmisti. Duygusal ruh halim bugunu kaldirmakta cok zorlandi. Yetiskin hastalarin hastanede olmalarinin nedeni cogu zaman kendileri yani yanlis yasam bicimleri, vurdumduymazliklari, vs. Ancak cocuk hastalar icin gecerli degil bu. Onlarin hastanede olma nedenleri bu degil. Icim cok dolu ancak yazacak mecalim yok sanirim.

Sevgili blog, bugun cok sey ogrendim. Guclu oldugum noktalar ortaya cikti ancak bir o kadarda uzerinde calismam gerekenler. Sanirim eksikliklerim cok daha fazla su noktada, ancak bunun farkinda olmakta iyi bir baslangic sanirim. Keske hicbir cocuk hasta olmasa, tek dertleri kirilan oyuncaklari ya da ufak tefek kardes kavgalari olsa. Ya da annelerinin bir opucuguyle butun kiriklari tamir olsa, cok mu sey istiyorum ben???


Sunday, October 18, 2009

son haberler

Carsamba gunu ailecek hatira fotolarimizi cektirdik ilk is. Sonra oglusun yapmaktan hoslandigi herseyi bir gune sigdirmaya calistik. O gun formalite yerini bulsun diye bir de kek alip kestik.

Cumartesi gunu sabahtan basladi party hazirliklarimiz. Niyetim irkac cocugun oldugu bir partynin olmasiydi ancak planlar buyudu falan 15 cocuklu 20 yetiskinli bir 4 yas partysi oldu. Malum soguk memlekette oturdugumuz icin bu mevsimde disarida birsey planlamak cok riskliydi, ancak hava super guzel olunca ve bu kadar cocugun oyun odasina bile sigmasi mumkun olmayinca solugu bahcede aldik:) Sonuc olarak cok eglenceli ancak muthis gurultulu bir gun gecirdik. Butun minikler halloween kiyafetleriyle geldiler ve cok cok sevimli bir goruntu cizdiler. Ancak hepsini bir araya toplayip bir resim cekemedim ya ona yanarim.

Gavin cok olgundu, normalde baskasinin dogumgununde bile hediye merasiminde kiyameti koparirdi ancak bu sene hediyelerin kendisi icin oldugunu bildigi halde partynin sonuna kadar cok guzel bekledi. Herkese tesekkur etti geldikleri icin. Demek ki Gavin gibi ''dare devil'' bir cocuk bile yas ilerledikce olgunlasabiliyormus diye gecirdim icimden. Canim oglum tekrar dogum gunun kutlu olsun, yuzun hep boyle gulsun....

Yarin sabahtan kutuphaneye gidip aksama kadar ineklemeyi planliyorum. Pazartesi ilk peds/OB sinavim var ve ben sadece 1 chapter okudum simdiye kadar. Yusuf yusuf durumlari aldi beni...

Bir de dip not: Cujo bugun 5 puan alarak sampiyonlugunu ilan etti. Cok sevindik:))))


Saturday, October 17, 2009

dogumgunu


Iste bir 4 yas pozu:)



Bu da oglumun 4.yas pastasi. Bu sene bir ilk yapip dogumgunu pastasini evde yapmayi denedim. Malumdogum gunu temasi halloween olunca kekin dort dortluk olmamasi bir sorun yaratmayacakti:) Tabi minik yardimcilarim vardi ve cok eglendik kek yapim surecinde.


Bu da iskeletor oglumun iskelet kostumu:)


Tuesday, October 13, 2009

10/14/05


Yanina uzandim az once, gun icinde sensiz gecen zamanlarimda yaptiklarimi anlattim sana, guzel gozlerini aca aca merakla dinledin beni. Sorular sordun, ve bazilarinin cevaplarini dinleyemeden uyuyakaldin. Bir sure daha kaldim yaninda, seni izledim her gece oldugu gibi ancak bu aksam 4 sene evvelini dusundum. Hastaneye gidisimizi ve sonrasini dusundum. Gene o duygu yuku bogazimi dugumledi. Sonra uykunun arasinda minik ellerinle yuzumu oksayip ''annecim you are my best friendy'' dedin ya, iste o an gozyaslarim sel oldu akti. O minicik bebegim simdi sevgi yuklu, ne istedigini bilen ve ifade edebilen bir minik adam olmustu. O an hicbirseyin anlami kalmadi aslinda, yani kendimi anneligimi sorgulamalarim, cogu zaman duydugum yetersizlik karmasalik yerini huzura birakti. Anladim ki o an, hatalar yaptiysamda seni buyuturken dogru yaptigim cok da sey olmus. Anladim ki ben de seninle dogdum 4 sene once ve seninle buyuyorum. Anladim ki bugun benim de 4. yas gunum bebegim.

You are my sunshine
My only sunshine
You make me happy
When skies are grey...

this is the song I sang to sooth you when you were little, then we sang this song together pretty much anytime:) I love this song and I know you love it as much as I do. You are the reason I wake up in the morning, and you are the reason I keep going even though I am ready to give up sometimes.

I will always think of you with so much love and pride. You are growing up to be a wonderful young man. I love you more than you can ever imagine! You will always be my little smiley face. Happy 4th birthday my son:)

Wednesday, October 7, 2009

hayattayim:)

Sevgili blog,
Ne uzun zaman oldu yazmayali ya da yazamayali. Pazartesi gunu Med/Surg dersimin son sinavina girdim ve soyle derin bir ''oh'' cektim. Ne kadar yogun bir donemdi oyle, uzun ders saatleri, uzun hastane saatleri, uzuun calsima grubu saatleri. Pazaretsi yeni ders basliyor, daha kolay olmayacak belki ama saatleri bir nebze daha kisa sanki. Bekleyip gorecegiz artik.

Onun disinda anlatacak cok sey oldu aslinda bu donem icinde. Annemler buradalar. Gavin artik evde annemle kaliyor. Haftada birkac saatlik okul bakacagim sanirim.

Dunden beri Gavin'in party hazirliklarina hiz vermis bulunuyorum. Gecen pazar evin disini susledik, hos theme halloween olunca suslemeden ziyade korkunclastirdik demek daha dogru olur saniyorum, pumpkinlerimizi aldik hatta birkac tanesini oyduk bile:) Dunden beri kafamda ki menuyu isleme sokmaya basladim. Yavas yavas denemeler yapiyorum guzel olursa party menusunde ki yeri kesinlesiyor. Oyle cok cocuk olmayacak aslinda ama ilk defa annemde dogumgununde olacagi icin belki cok heyecanliyim. Tabi Gavin'in da artik dogumgunu bilincinde olmasinin etkiside buyuk.

En kisa zamanda resimlerle yeni postlar eklemeye calisacagim.