Thursday, December 31, 2009

hosgeldin 2010

Bugun 2009'un son gunu. Bugun icin her zaman ki ozenli yilbasi soframizi hazirliyoruz. her yil evimiz yilbasi gunleri cok kalabalik olur aile dostlariyla. Bol bol yiyip icip, danslar edip, oyunlar oynayacagiz. Saat 12 ye gelirken hep bir agizdan geri sayip 12 oldugunda mutlulukla birbirimize sarilip her birimiz icimizden dileklerimizi tekrarlayip bir umutla yeni yila girecegiz. Yarin sabah yeni bir yila umutla uyanacagiz. Ben severim yeni yillari, bazen huzunlendirsede beni, bu tatli telasini cok severim. Herkesin icine yeni umutlar getirdigi icin en cok severim.

2009 benim icin oldukca mutlu ve basarili bir yildi. Bir suru guzel sey oldu bunun yaninda uzuldugumuz anlarda oldu tabi. 2010'dan beklentilerim cok daha buyuk. Bunlari soyle bir siralamaya koymaya calisacagim ki donup bakayim sonradan:)

- Tum ailem ve sevdikelerim icin cok cok saglikli bir yil diliyorum.
- Minik bebegimiz saglikla zamaninda aramiza katilmasini istiyorum.
- Gavin icin herseyin en guzelini diliyorum her zaman ki gibi.
- Bu sene mezun olabilmeyi can-i gonulden diliyorum bunun icin de cok cok akil, sabir ve guc diliyorum kendime.
- Askimin bizden ayri olacagi zamanlarin cabucak ve kolayca gecmesini diliyorum.
- Askimin da okulunda cok basarili olmasini diliyorum, e ona da akil, sabir ve guc diliyorum.
- Gelecek seneyi kilolarimdan arinmis bir sekilde karsilamak istiyorum.
- Mutlulugumuzun, huzurumuzun her daim devam etmesini diliyorum.
- Ya bir de su hocalar kazik sorular sormasin ne olur.
- Hastalara acil sifalar diliyorum.
- Terorun tum dunyada bitmesini diliyorum.

Bitmez benim bu isteklerim. Herkesin yeni yilini kutlarim. Herkese saglik, mutluluk ve umut dolu bi yil dilerim:))


Friday, December 25, 2009

ilk tecrube ve dogum hikayem!

Ilk hamileligim genel anlamda cok rahat, keyifli ve kolaydi. Ilk trimaster da iki haftalik hafif yemekten sonra ki rahatsizliktan baska beni rahatsiz eden bir durum olmadi. 30 lu haftalarin baslarinda biraz bacak agrim oldu. Doktor bebegin durusundan oturu sinirlere yapilan basinctandir dedi ve bebek asagiya indikce ya da pozisyon degistirdikce rahatlarsin demisti ki dedigi gibi oldu. O zamanlar yasadigimiz sehir oldukca kucuk bir yerdi ve askeriyenin hastanesi kucuk oldugu icin disarida sivil doktora gittim. Ilk gittigim doktor ya da doktorlardan memnun kalmadim. Sayisini bile bilmedigim bir suru doktor bir grupta calisiyordu. Aslinda bu Amerika'da oldukca yaygin bir durum. Durum boyle olunca her randevuda baska doktor goruyorsunuz, dogumunuza da o an gorevli olan doktor giriyor. Ilk hamilelik oldugundan midir bilmem pek pimpirikliydim ve bu durumdan hoslanmamistim. Yaklasik 25. haftada karar verip tek doktorlu bir klinige gitmeye basladim. Niye o kadar uzun bekledim bilmiyorum. Ikinci doktorum oldukca ilgiliydi. Her kontrolde ayni doktoru goruyor olmak, dogumuma bildigim ve tanidigim bir doktorun girecegini bilmek beni cok rahatlatmisti.

Amerika'da her randevuda ultrasound la bakmiyorlar malum, genel olarak 20. haftalardan sonra gobegin olcusunu aliyorlar(fundal height) Bu olculerin icinde bulundugun haftayla esit olmasi beklenir +/-2 hafta olmasi da normaldir cogu doktor icin. Benim olculerim genelde cok tutarsizdi. Bir ziyarette 3cm fazlaysa birinde 1cm az olabiliyordu. Bundan oturu Amerika'da hamilelik geciren cogu kadina gore daha fazla ultrasouna girmisimdir herhalde.

Dogumun beklendigi tarih 9 Ekim'di ve tarih yaklastikca benim sik sik suyum geldi herhalde diye doktora gidiyordum. Basit bir testle hayir iyisin diye beni gonderiyorlardi eve. Hicbir dogum belirtisi gostermedim uzun sure, 9 Ekim'de bile fink fink geziyordum mallarda. 10 Ekim'de doktor strip membrane uyguladi, dogum birkac gun icinde baslayabilir diye beni eve gonderdi. 12sinde tekrar NST icin doktor ofisindeydim, hicbir degisiklik yoktu, birkez daha strip membrane uyguladi beni eve gonderdi. Ben artik kendimce sanki bebisim hic cikmayacakmis hep boyle hamile hamile yasayip gidecekmisim gibi bir dusunceye kaptirmaya baslamistim.


Ayin 13unde saat 4siralarinda koltuktan ayaga kalkmamla bir suyun bosalmasi bir oldu. Hemen gidip uzerimi degistirdim o sirada Jon isten geldi falan ama benim aklima nedense suyumun gelmis olabilecegi hic gelmedi. Daha once suyum geldi herhalde diye doktora kosan ben, oyle bir durumda neden hic telaslanmadim bilmiyorum ki daha onceleri hakikaten kovadan bosalir gibi degildi yani. Jon'la her zamana ki gibi bir aksam gecirip 10 gibi ben yorgunum yatayim artik diye yataga gitmistim. Jon'da yatti ben hafif sancilarla uyanmaya basladim. Jon'i uyandirmaya calsitim sancilarim basladi dogum vakti geldi mi acaba falan diye. Uykusundan uyanmak istemeyen Jon yok canim uyu gecer gibi simdi komik gelen seyler soyluyordu bana. Ancak ben yatakta artik acidan kivranma kivamina geldigimde beni ciddiye aldi ve hemen hastanenin yolunu tuttuk. Ben hastaneye gittigimizde odaya kadar bile yuruyemedim agridan. Kontrolumu yapan hemsire aaa senin suyunda bosalmis 3 cm acilmissin dedi, o anda kafama dank etti o suyun bu su oldugu. Hemen odaya aldilar beni, o sirada coktan epidural istiyorum diye naralar atmaya baslamistim bile. Doktorumu aradilar o da epidurali onayladi, her ihtimale karsi antibiyotige baslattilar falan. Epiduralden sonra hersey yeniden toz pembe oldu, Jon'in annesi geldi, cok yakin bir arkadasim geldi. Yari uyur yari uyanik sabahi ettik. Sabah doktorum geldi kontrole, hersey guzeldi falan. Saat 9da acilma tamamlandi ve itme kismi basladi. O ana kadar cok sabirli, sevgi dolu olan doktorum nedense benim itme teknigimi hic begenmedi ve surekli tripler yaparak hemsireleri azarladi falan.Odadan cikti birkac kere hemsirelere itme konusunda direktifler vererek. O sirada epidural etkisini kaybetti, coktan itme kismina gecildigi icin birsey yapilamadi. Uzun suren itme kisminin ardindan ben doktoru tekmelemeye hazirlanirken o hem episiotomy yapti hem de vacum kullanarak bebegimizi disari cikardi. Gavin 14 Ekim sabahi 950 de dunyaya gozlerini acti. Hemen kucagima verdiler oglumu ancak ben hem acidan hem gecirdigim soktan oturu oyle filmlerde ki gibi ah bebegim benim diye aglamadim. Hemsireler Gavin'in ilk kontrollerini temizligini yaparken doktor isini bitirdi falan, sonra Gavin la ikinci bulusmamis gerceklesti. Bakistik uzun sure sonra hemsireler onu tekrar aldilar ancak bu defa nursery ye goturmek icin.
Gavin 7lb 15oz yani 3.600 kg ve 21 inches dogdu. Oysa ilk ciktigi anda doktorun elinde gozume oyle kucuk gorunmustu ki icimden acaba 6 lb var midir diye gecirmistim:) Sonra anne/bebek kisminda ki odamiza alindik. Ben ertesi gun ayaklandim hemen, dikisler dusundugum kadar rahatsiz etmedi. Genel olarak rahat ve kolay bir dogumdu.

Wednesday, December 16, 2009

canim ogluma

Ah canim oglum benim. Bugun basbasa cok guzel vakit gecirdik. Nasil ozlemisim sadece seninle olmayi bir bilsen. Parkta seninle kosturarak oynamayi, yeniden cocuk olmayi, senin kikirdiyerek bana birseyler anlatmaya calismani ne bileyim iste seni cok ozlemisim.

Sonra ben cocuklarla oynayacagim deyip bir grup cocugun arasina karistin ve ayni neseyle onlarla oynamaya basladin. Ben de seni izledim uzaktan. Eski hallerin geldi gozumun onune, ne cabuk buyudun diye soylendim kendimce ve huzunlendim; diger cocuklarla cabucak kaynasip guzelce oynaman cok hosuma gitti ve oyle guzel bir insan oldugunu bir kez daha dusunup gurur duydum seninle; sonra kaydirakta guzelce sirani bekleyip onune gecmeye calisan minik cocuklara karsi gosterdigin olgunluk beni daha da neselendirdi.

Bebekliginden beri hep ne istedigini bilen, mutlu, sosyal, ozgur ruhlu bir minik oldun. Kafana birseyi taktiysan ona ulasana kadar her yolu denedin ve deniyorsun, Bu kararliligin beni cok yorsada oyle hosuma gidiyor ki aslinda. Tatli oglum benim! Dogdugundan beri yuzunden eksilmeyen gulucuklerin olmasa yaptigin haylazliklara kalbim nasil dayanirdi bilmiyorum.
Eve gelincede eski resimlere baktim, ama milyon tane resim cekmisiz. Ilk gozume carpalardan soyle ortaya bir karisik yaptim:) Bir minis hep mi guler sorusuna cevap evet. Hakikaten benim minisim hep gulmus hep guluyor. Hep boyle kal yavrum benim...

Tuesday, December 15, 2009

Happy Hanukkah!!!


Bugun 5. gun aslinda, Cuma gunu yani ilk gun yazmak istemistim. Bu yilda Gavin dua esliginde her gun icin bir mum yakiyor. Bu sene her gune bir hediye yerine farkli gunlerde birkac hediye seklinde vermeye karar verdik.

Dun

Dun ilk screening icin detayli US a girdim. Bu defa onceden bildigimiz icin aile boyu gittik:) Gavin'da bu testi yaptirmamistim daha dogrusu gerek dymadiklari icin yapmamislardi. O bakimdan bu haftalarda anne karninda bir minik nasildir falan bilmiyordum acikcasi. Gavin'da ilk Us 8. haftadaydi, sonrasinda 18. haftadaydi. Neyse, iste bebisi gorduk ve oyle kipir kipirdi ki US teknisyeni oldukca zor anlar yasadi olcumleri yaparken. Elleri ozellikle surekli yuzundeydi, bir oyle bir boyle dnuyordu. Jon ikinci Gavin mi olacak yoksa deyince hafif bir korku yasadim. Oldukca eglenceliydi bebisin akrobasi sovunu izlemek, umarim sonuclarda guzel gelir.


Thursday, December 10, 2009

Dun ikinci US a girdim ve bebisin biraz daha buyudugunu gordum. US a girecegimi bilmedigim icin tek basima gitmistim, Jonathon sadece resimlere bakmakla yetindi. Hatta bu defa bebisin kollari bacaklari hareketliydi US'da. Dun ebeyi gordum ve o olctu bicti ve bana bebeisin olculeri 1 hafta buyuk dedi. Hehe bu da bana cekti iri olacak diye aklimdan gecirdim hemen, saka bir yana pek guvenemedim ebenin yaptigi olcumlere. Benim ogrendigimden farkli olarak tek olcum yapti soyledi, farkli olcumler yapip ortalamasini almadi, sonucta daha cok erken haftalardayiz. Neyse haftaya bir iki test icin tekrar US olacak, umuyorum ki iyi sonuclar aliriz.

Gavin'a artik yavas yavas anlatiyoruz bebisi. Zaten anatomiye pek merakli olan oglumun birkac kitabinda vardi fetus gelisim resimleri. Eskiden annenin soz dinlemeyen cocugu yedigini dusunen oglum simdilerde biraz daha iyi diyebiliriz. Ancak bu defada bebegin gerekli buyukluge geldiginde annenin agzindan cikacagini dile getirdi, bu da baska derse dedim bende.

Halen cogu zaman unuttugunu dusunuyorum, ne de olsa somut bir kavram olusmadi kafasinda. Hatirlatmaylada olsa yatmadan once herkese dedigi gibi bebegede iyi geceler diyor, kalkincada gunaydin diyor. Bazen magazalarda bebek oyuncaklari gorunce bunu bebege alalim diyor. Hafif begendigi seyleri bebege alalim deyince '' bana alalim ben bebekle paylasirim'' diye garantiye aliyor kendini:) Her aksam uyumadan once yaptigimiz sohbetlerde birkac dakikada olsa bebek muhabbeti ediyoruz. Buyuk abi olma isini cok benimsedigini soyleyebilirim. Ancak bana gecen aksam soyledigi su ''I won't change diaper, I only feed the baby." Himmm, simdilik bu da guzel diye gecirdim icimden.

Ha birde bana kesinlikle bir "sister" istedigini, bebek erkek olursa hastaneye geri goturmemi soyledi. Eskiden beri kizlari cok seven oglus burdada secimini kizlardan yana yapti. Hep beraber bekleyip gorecegiz artik:)

Thursday, December 3, 2009

bugun bitti sonunda:)

Bugun son hastane gunum vardi. Aslinda bugun gecenlerde kar yagisindan oturu ertelenen bir gunun telafisiydi. Gecen haftadan beri evde olunca biraz zor oldu sabah kalkip tum gunu ayakta kosturarak gecirmek. Bugun gene cocuk bolumundeydim ve birkez daha cocuklarla calismanin ne guzel birsey olduguna kanaat getirdim. Minik bebekciklerle oynadim, offf hele bir iki tanesi vardi ki koyup cantaya eve getiresim geldi. Nasil tatlilardi oyle:)) Tabi cok uzucu vakalarda vardi, demek insan boyle zivanadan cikiyor dedirten aileler. Oldum olasi zorlanmisimdir politik olma konusunda, benim icin en buyuk challange bu sanirim. Neyse bugun olumsuzluklara kendimi kaptirmayacagim cunku cok mutluyum ve huzurluyum. Artik son iki donemim, onumuzde ki donemi atlatirsam cok buyuk ihtimalle okul bitti gozuyle bakacagim duruma. Onumuzde ki donem cok cok zor dersler ve cok yogun bir tempo beni bekliyor, hamilelikle goturebilirim umarim.

Dunden beri havalar acayip soguk. Ice age gibi oldu, hersey buz tutmus vaziyette. (Hava bugun 9F di) Ben bosuna kilo almiyorum buraya tasndigimizdan beri:)) Su havalar isinsada biraz disari falan ciksak ne super olur.


Wednesday, December 2, 2009